Sophie: howto-text-nl-2006-5mdv2010.0 noarch

howto-text-nl-2006-5mdv2010.0.noarch.rpm

PATH HOWTO
Esa Turtiainen, etu@dna.fi Vertaald door: Ellen Bokhorst,
bokkie@nl.linux.org
v0.4, 15 november 1997
____________________________________________________________

Inhoudsopgave

1. Introductie

2. Copyright

3. Algemeen

4. Init

5. Login

6. Shells

6.1 bash
6.2 tcsh

7. Gebruikers ID wijzigen

7.1 su
7.2 sudo

8. Netwerk servers

8.1 inetd
8.2 rsh
8.3 rlogin
8.4 telnet
8.5 ssh

9. XFree86

9.1 XDM
9.2 xterm -ls
9.3 Window manager menu's en knoppen

10. Uitgestelde commando's cron en at

10.1 cron
10.2 at

11. Een aantal voorbeelden

11.1 magicfilter
11.2 Afdrukken vanuit X applicaties

12. Beveiligingszaken

13. Hoe fouten in problemen op te sporen?

14. Een aantal stategiën om hetzelfde pad voor alle gebruikers te verkrijgen

15. Erkenningen

______________________________________________________________________

1. Introductie

Dit document beschrijft algemene truuks en problemen met Unix / Linux
omgevingsvariabelen, vooral met de PATH variabele. PATH is een lijst
met directory's waarin naar commando's wordt gezocht. De details
gelden voor de Debian Linux 1.3 distributie.

Opmerking! Dit document is in beta release status. Stuur alsjeblieft
commentaar en correcties op.

2. Copyright

Dit document is vrije documentatie; je kunt het herdistribueren en/of
wijzigen onder de termen van de GNU General Public License zoals
gepubliceerd door de Free Software Foundation; versie 2 van de
Licentie, of (naar keuze) enige latere versie.

Deze documentatie wordt gedistribueerd in de hoop dat het van nut zal
zijn, maar ZONDER ENIGE GARANTIE; zonder zelfs de impliciete garantie
van VERKOOPBAARHEID of GESCHIKT VOOR EEN SPECIAAL DOEL. Zie de GNU
General Public License voor meer details.

Je zou een kopie van de GNU General Public License hebben moeten
ontvangen samen met deze documentatie; als dit niet zo is, schrijf dan
naar de Free Software Foundation, Inc., 675 Mass Ave, Cambridge, MA
02139, USA.

3. Algemeen

Alle Unix processen bevatten een "omgeving". Dit is een lijst met
variabelen waarin de naam en waarde staan, beide gewone strings die
uit de meeste tekens kan zijn samengesteld. Alle Unix processen
hebben een ouder proces - het proces dat dit kindproces aanmaakte.
Kindprocessen erven de omgeving van de ouderprocessen. Ze kunnen een
aantal wijzigingen in de omgeving aanbrengen voordat ze het doorgeven
aan hun kindprocessen.

Een belangrijke omgevingsvariabele is PATH, een lijst met directory's
gescheiden door dubbele punten (':'). Deze directory's worden
doorzocht om commando's te kunnen vinden. Als je een commando `foo'
probeert aan te roepen, worden alle directory's in PATH (in die
volgorde) doorzocht voor een uitvoerbaar bestand met de naam 'foo'
(één met x-bit aan). Als het bestand wordt gevonden, wordt het
uitgevoerd.

In deze howto gebruik ik de term `commando' om te verwijzen naar
uitvoerbare programma's, waarvan het de bedoeling is dat ze worden
aangeroepen met verkorte namen, door gebruik te maken van het
padmechanisme.

In Linux doorzoeken zelfs de low level besturingssysteem aanroepen (de
exec familie van aanroepen) de directory's in het PATH variabele om
processen te starten: je kunt het padmechanisme overal gebruiken daar
waar je een commando probeert uit te voeren. Als de exec
besturingssysteemaanroep een bestandsnaam krijgt die geen `/` bevat,
bepaalt het de waarde van de PATH omgevingsvariabele. Zelfs als er
geen variabele PATH in de omgeving voorkomt, worden tenminste de
directory's /bin en /usr/bin doorzocht op passende commando's.

In sh gebruik je het export commando om de omgeving in te stellen, in
csh gebruik je het setenv commando. Bijvoorbeeld:

sh:

PATH=/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/bin/X11:/usr/games:.

csh:

setenv PATH /usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/bin/X11:/usr/games:.

C-programma's kunnen de setenv() bibliotheekaanroep gebruiken om de
omgeving te wijzigen. Perl heeft z'n omgeving in een daarmee verbonden
array %ENV, je kunt PATH instellen als in PATH $ENV{PATH}="/bin".

Het env commando is de basiswijze om de naar de huidige
omgevingsvariabelen te vragen. Het kan ook worden gebruikt om
wijzigingen aan te brengen.

Meer informatie over de basis omgevingsvariabelen kun je vinden in de
manual pages van 'environ', 'execl', 'setenv', info file 'env' en in
de shell-documentatie.

Als Linux opstart, is het initproces het eerste normale proces dat
start. Het is een speciaal proces omdat het geen ouder heeft. Het is
echter de stamvader van alle andere processen. De init omgeving zal
als een omgeving van alle processen blijven als ze het niet expliciet
wijzigen. De meeste processen doen dit echter wel.

Init start een groep processen. Het bestand /etc/inittab geeft de
processen die het systeem start. Deze processen werken in de omgeving
die direct van init is geërfd - - dit zijn typisch processen zoals
`getty', het programma dat `login:' naar console schrijft. Als je hier
PPP verbindingen start, moet je er aan denken dat je in de init
omgeving werkt. De systeeminitialisatie is vaak een script dat hier is
gestart. In Debian 1.3 is het initialisatiescript /etc/init.d/rc en
het roept op zijn beurt andere initialisatiescripts aan.

Het systeem bevat veel draaiende servers (daemons) die wel of niet de
standaardomgeving gebruiken. De meeste servers worden vanuit de
initialisatiescripts gestart en hebben als gevolg daarvan de init
omgeving.

Als een gebruiker op het systeem inlogt, wordt de omgeving beïnvloedt
door de instellingen die in de programma's zijn gecompileerd,
systeemomvattende initialisatiescripts en gebruikers-
initialisatiescripts. Dit is nogal gecompliceerd en de huidige
situatie is niet volledig bevredigend. Het is totaal anders als een
gebruiker inlogt vanaf de tekstconsole, XDM of vanaf het netwerk.

4. Init

Init is een ouder-proces voor alle andere processen van het systeem.
Andere processen erven de omgeving van het init proces en het pad is
het init pad in het ongewone geval dat er geen ander pad is ingesteld.

Het 'init pad' staat vast in de bron van het init programma en het is:

/usr/local/sbin:/sbin:/bin:/usr/sbin:/usr/bin

Merk op dat /usr/local/bin niet in het init pad voorkomt.

Alle programma's die vanuit /etc/inittab zijn gestart werken in de
init omgeving, vooral systeeminitialisatiescripts in /etc/init.d
(Debian 1.3).

Alles dat vanuit initialisatiescripts wordt gestart heeft de init-
omgeving als standaardomgeving. Bijvoorbeeld, syslogd, kerneld, pppd
(als bij het opstarten gestart), gpm en het belangrijkst lpd en inetd
hebben de init omgeving en veranderen die niet.

Er zijn programma's die vanuit opstartscripts worden opgestart maar
waarbij de PATH omgevingsvariabele expliciet wordt ingesteld in het
opstartscript. Voorbeelden hiervan zijn: atd, sendmail, apache en
squid.

Er zijn andere programma's die vanuit opstartscripts worden gestart en
het pad volledig wijzigen. Een dergelijk voorbeeld is cron.

5. Login

In tekstconsole wacht een getty programma op gebruikers login. Het
schrijft 'login:' en andere meldingen. Het doet zijn werk in de init
omgeving. Als getty een gebruiker krijgt die op het systeem inlogt,
roept het de shell aan. Dit programma stelt de gebruikersomgeving in
en roept de shell aan.

Het login programma stelt het pad in zoals is gedefinieerd in
/usr/include/paths.h. het `login pad' is voor root gebruikers en
andere gebruikers anders.

voor algemene gebruikers (_PATH_DEFPATH):

/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:.

voor root (_PATH_DEFPATH_ROOT):

/sbin:/bin:/usr/sbin:/usr/bin

Het algemene gebruikerspad bevat geen enkele sbin directory's. Hierin
staat echter wel de huidige directory `.', die als gevaarlijk wordt
aangemerkt voor de root gebruiker. Zelfs /usr/local/bin is niet
beschikbaar voor de root gebruiker.

Het login pad wordt vaak door shell initialisatie overschreven. Het is
echter mogelijk andere programma's dan gebruikersshells in /etc/passwd
te plaatsen. Bijvoorbeeld, ik heb de volgende regel gebruikt om PPP
op te starten als ik inlog door een speciale gebruiker te gebruiken.
In dit geval, heeft pppd een exact loginpad.

etu-ppp:viYabVlxPwzDl:1000:1000:Esa Turtiainen, PPP:/:/usr/sbin/pppd

6. Shells

Vaak zijn gebruikersprocessen kindprocessen van de shell die in
/etc/passwd voor deze gebruiker worden genoemd. In de shell-
initialisatie bestanden wordt vaak het pad gewijzigd.

In login, wordt de naam van de shell voorafgegaan door een `-', bash
wordt bijvoorbeeld `-bash' genoemd. De shell weet hierdoor dat het een
`login'-shell is. In dit geval voert de shell de `login' initialisatie
bestanden uit. Anders wordt er een lichtere initialisatie uitgevoerd.
Bovendien controleert de shell of het interactief is, komen de
commando's vanuit een bestand of interactieve tty. Dit wijzigt de
shell-initialisatie zodanig dat een niet-interactieve niet-login shell
zeer licht wordt geïnitialiseerd - bash voert in dit geval geen enkel
initialisatiebestand uit!

6.1. bash

Als een normale login-shell haalt bash zijn `bronnen' uit het
systeemomvattende bestand /etc/profile waarin de systeemomgeving en
het pad voor bash gebruikers kan worden ingesteld. Het wordt echter
niet opgestart als het systeem de shell als een niet-interactieve
shell interpreteert. Het belangrijkste geval is in rsh waar een remote
commando op de naburige machine wordt uitgevoerd. De /etc/profile
wordt niet opgestart en het pad wordt van de rsh daemon geërfd.

bash ontvangt de commando-regelargumenten -login en -i die
respectievelijk worden gebruikt om de shell als een login shell of een
interactieve shell in te stellen.

De gebruiker kan ingestelde waarden in /etc/profile overschrijven door
een bestand ~/.bash_profile, ~/.bash_login of ~/.profile aan te maken.
Merk op dat hiervan alleen het eerste bestand wordt uitgevoerd, dus
verschilt van de logica van de csh initialisatie. ~/.bash_login wordt
niet speciaal voor login shells uitgevoerd en als .bash_profile
bestaat, wordt het helemaal niet uitgevoerdi!

Als bash met de naam sh wordt gebruikt in plaats van de naam bash,
emuleert het de originele Bourne shell-initialisatie: het haalt zijn
bronnen slechts uit de bestanden /etc/profile en ~/.profile en alleen
maar voor login shells.

6.2. tcsh

Als een login shell voert tcsh de volgende bestanden in deze volgorde
uit:

· /etc/csh.cshrc

· /etc/csh.login

· ~/.tcshrc

· ~/.cshrc (als .tcshrc niet wordt gevonden)

· ~/.history

· ~/.login

· ~/.cshdirs

tcsh kan zodanig worden gecompileerd dat het login scripts voor cshrc
scripts uitvoert. Pas op!

Niet-interactieve shells voeren alleen de *cshrc scripts uit. *login
scripts kunnen worden gebruikt om slechts éénmalig in de login het pad
in te stellen.

7. Gebruikers ID wijzigen

7.1. su

Het commando su stelt een nieuwe te gebruiken gebruikers-id in. Als er
geen gebruikers-id wordt opgegeven, wordt root gebruikt.

Normaal gesproken roept su een subshell met een andere gebruikers-id
aan. Met het argument `-' (recenter synoniem -l of --login) roept su
een shell aan zoals de login shell. Het gebruikt het login programma
hier echter niet voor, maar het gebruikt nog een ander ingebouwd pad
voor login `simulatie' (term die wordt gebruikt in de broncode). Dit
is:

voor gewone gebruikers

/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/bin/X11:.

voor de root gebruiker

/sbin:/bin:/usr/sbin:/usr/bin:/usr/bin/X11:/usr/local/sbin:/usr/local/bin

su maakt ook heel wat subtiele omgevings wijzigingen.

7.2. sudo

Er is een groep commando's die veiliger gebruik maakt van de superuser
commando's. Ze staan beter inloggen toe, op gebruikers gebaseerde
beperkingen en het gebruik van individuele wachtwoorden. Sudo wordt
het meest gebruikt.

$ sudo env

voert het commando env als superuser uit (als het zodanig is
geconfigureerd dat dit is toegestaan).

het sudo commando heeft ook weer een andere aanpak voor
padafhandeling. Het verandert het zoekpad zodanig dat de huidige
directory altijd de laatste directory is. Het wijzigt echter niet de
omgevingsvariabele PATH, slechts een paar omgevingsvariabelen zoals
SUDO_USER.

8. Netwerk servers

De meeste netwerkservers zouden geen enkele subprocessen moeten
aanroepen. Hun pad zou om beveiligingsredenen minimaal moeten zijn.

Een belangrijke uitzondering zijn alle diensten die het inloggen op
het systeem vanuit een netwerk toestaan. Deze sectie beschrijft wat de
omgeving is in deze situaties. Als het commando op de remote machine
met rsh wordt uitgevoerd, krijgt het een ander pad dan wanneer het met
ssh wordt uitgevoerd. Vergelijkbaar, het inloggen met rlogin, Telnet
of ssh is anders.

8.1. inetd

De meeste netwerkservers hebben geen eigen processen die continue op
verzoeken wachten. Dit werk is naar een Internet super server met de
naam inetd gedelegeerd. Inetd luistert voor alle gedefinieerde
netwerkpoorten en start de passende server als er een verzoek
binnenkomt. Dit gedrag is gedefinieerd in /etc/inetd.conf.

inetd wordt vanuit systeem opstartscripts gestart. Het erft gewoon het
pad van het init proces. Het wijzigt het geheel niet en alle servers
die vanuit inetd worden gestart hebben het init-pad. Een voorbeeld
van een dergelijk proces is imapd, de server van het IMAP post office
protocol.

Andere voorbeelden van inetd processen zijn telnetd, rlogind, talkd,
ftp, popd, veel http servers enzovoort.

Vaak gebruik van inetd is nog steeds gecompliceerd door het gebruiken
van een gescheiden tcpd programma om de echte server te starten. Het
is een programma dat aanvullende beveiligingscontroles uitvoert
voordat de echte applicatie wordt gestart. Het beïnvloedt het pad
niet.

8.2. rsh

De rsh daemon stelt het pad vanuit _PATH_DEFPATH
(/usr/include/paths.h) in dat hetzelfde pad is als die het login
programma voor gewone gebruikers gebruikt. Root krijgt hetzelfde pad
als de gewone gebruiker.

In feite voert rshd het commando uit dat het op de commando-regel
krijgt:

shell -c command-line

en shell is geen login shell. Het is wenselijk dat alle shells die in
/etc/passwd worden genoemd, de -c optie voor op de commando-regel
ondersteunen.

8.3. rlogin

Rlogin roept login aan om de echte login procedure te maken. Als je
met rlogin inlogt, krijg je hetzelfde pad als in login. De meeste
andere manieren om op een Linux computer in te loggen maken geen
gebruik van login. Merk het verschil met rsh op.
Het login commando dat feitelijk wordt gebruikt is

-p bewaart de omgeving met uitzondering van de variabelen HOME, PATH,
SHELL, TERM, MAIL en LOGNAME. met -h geef je de naam van de remote
host waarop je inlogt op.

8.4. telnet

Telnet is vergelijkbaar met rlogin. Het gebruikt het login programma
en de commando-regel om het op vergelijkbare manier aan te roepen.

8.5. ssh

ssh heeft een eigen padinstelling. Het heeft een vast pad waaraan het
de directory waar ssh zich in bevindt aan toevoegt. Dit betekent vaak
dat /usr/bin twee keer in het pad voorkomt:

/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:.:/usr/bin

In het pad komt /usr/X11/bin niet voor en de shell die door het ssh
commando is aangeroepen is geen login shell. Dus

ssh remotehost xterm

werkt nooit, en van alles in /etc/profile of /etc/csh.cshrc kan dit
veranderen. Je moet het pad /usr/bin/X11/xterm altijd expliciet
gebruiken.

ssh zoekt naar omgevingsvariabelen in de vorm VAR=VALUE in het bestand
/etc/environment. Helaas veroorzaakt dit een aantal problemen met
XFree86.

9. XFree86

9.1. XDM

XDM is de meest gebruikelijke manier om op een grafische terminal in
te loggen. Het lijkt een beetje op login maar het is intern totaal
anders.

In de directory /etc/X11/xdm zijn configuratiebestanden te vinden die
in de verschillende login fases worden uitgevoerd. Xstartup (en
Xstartup_0 speciaal voor scherm 0) bevatten commando's om te worden
uitgevoerd nadat de gebruiker is ingelogd (commando's worden als root
gebruiker uitgevoerd).

Het pad dat voor gebruikers is ingesteld staat in /etc/X11/xdm/xdm-
config. Het zijn de regels:

DisplayManager*userPath: /usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/bin/X11:/usr/games
DisplayManager*systemPath: /usr/local/sbin:/usr/local/bin:/usr/sbin:/usr/bin:/sbin:/bin:/usr/bin/X11

Dat zal het standaardpad voor respectievelijk de gewone en root
gebruikers zijn. Het is erg belangrijk dat /usr/bin/X11 voor X-
gebruikers beschikbaar is. Als een X-gebruiker op een andere machine
inlogt om een X-client te starten zou hij /usr/bin/X11 aan zijn pad
toegewezen moeten krijgen, zelfs als hij niet direct vanaf een X-
terminal inlogt.

Na het draaien van Xstartup draait XDM /etc/X11/Xsession dat als de
uiteindelijke gebruiker wordt uitgevoerd. Het is de bedoeling dat de
bronnen uit /etc/environment worden gehaald voor de lokale
configuratie vanuit Xsession als beschikbaar. (Xsession wordt met
/bin/sh uitgevoerd en dus moet /etc/environment een sh bestand zijn).
Dit botst met ssh die veronderstelt dat /etc/environment een bestand
is dat slechts regels in de vorm VAR=VALUE bevat.

9.2. xterm -ls

Standaard is het pad voor alle commando's die vanuit X-window manager
menu's zijn aangeroepen, het pad geërfd van XDM. Om iets anders te
gebruiken, moet het expliciet worden ingesteld. Om een terminal
emulator met een "normaal" pad te starten, moet een speciale optie
worden gebruikt. In een xterm moet de optie -ls (login shell) worden
gebruikt om een login shell pad zoals in de shell login
initialisatiebestanden te verkrijgen.

9.3. Window manager menu's en knoppen

Een Window manager erft zijn omgeving van XDM. Alle programma's die
door de window manager worden gestart erven de omgeving van de window
manager.

De gebruikers shellomgeving beïnvloedt niet de programma's die vanuit
de window manager knoppen en menu's zijn gestart. Als bijvoorbeeld
een programma vanuit `xterm -ls' is gestart, heeft het de
standaardomgeving van de login shell maar als het vanuit een menu
wordt gestart, heeft het gewoon de omgeving van de window manager.

10. Uitgestelde commando's cron en at

10.1. cron

Cron is een commando dat commando's periodiek uitvoert zoals is
aangegeven in /etc/crontab en gebruikers-gedefinieerde crontabs. In
Debian 1.3 is het standaardmechanisme om commando's in
/etc/cron.daily, /etc/cron.weekly en /etc/cron.monthly uit te voeren.

Cron wordt vanuit opstartscripts gestart maar het lijkt zijn PATH in
een nogal vreemd pad te wijzigen:

/usr/bin:/binn:/sbin:/bin:/usr/sbin:/usr/bin

DIT IS WAARSCHIJNLIJK EEN BUG IN CRON. Dit is het init pad waar het
begin is overschreven door /usr/bin:/bin zonder af te sluiten met 0!
Deze bug komt niet op alle systemen voor.

In crontab kan een PATH definitie voorkomen. In Debian 1.3 staat de
volgende standaardregel aan het begin van /etc/crontab:

PATH=/usr/local/sbin:/usr/local/bin:/sbin:/bin:/usr/sbin:/usr/bin

Om deze reden wordt het PATH van het crond programma nooit gebruikt in
gebruikersprogramma's. Alle scripts in de /etc/cron.* directory's
krijgen standaard dit pad. Dit pad wordt zelfs gebruikt als een
programma als niet-root wordt uitgevoerd.

10.2. at

at is een commando dat kan worden gebruikt om éénmalig een programma
op een specifiek tijdstip uit te voeren.

atd wordt uitgevoerd door gebruik te maken van het init pad. De
gebruikersprogramma's worden echter altijd in de gebruikersomgeving
met gebruik van het sh commando uitgevoerd. Daarom gelden de
gebruikelijke regels van de shell. Kijk hiervoor in het hoofdstuk over
bash.

11. Een aantal voorbeelden

11.1. magicfilter

magicfilter is een algemeen hulpmiddel om bestanden voor de printer te
manipuleren. Het analyseert het type bestand dat moet worden afgedrukt
en roept een filterscript aan om een passende mooie-afdruk te maken.
Deze scripts worden vanuit lpd aangeroepen dat wordt gestart vanuit
/etc/init.d/lpd dat wordt gestart vanuit init. Dus het pad is dat van
init. Daarin staat niet /usr/bin/X11!

Mogelijk wil je een afdruk van PDF bestanden aan magicfilter
doorgeven. Het is mogelijk dit te doen door gebruik te maken van
/usr/bin/X11/xpdf. Nu moet je er aan denken om het volledige pad van
de bestandsnaam op te geven omdat magicfilter het anders niet kan
vinden. De meeste programma's die in magicfilter worden gebruikt
hebben het volledige pad niet nodig, omdat ze in /bin of /usr/bin
staan.

11.2. Afdrukken vanuit X applicaties

Je kunt de PRINTER omgevingsvariabele gebruiken om aan te geven welke
printer je gebruikt. Echter het zou kunnen dat je bemerkt dat het in
een aantal gevallen bij X applicaties verloren is gegaan.

Je moet er aan denken dat als de X sessie vanuit XDM is opgestart, de
window manager de waarde van je shell login scripts heeft bepaald.
Alle X applicaties die je vanuit een xterm hebt gestart hebben je
PRINTER variabele. Als echter dezelfde applicatie vanuit een menu of
window manager button is gestart, bevat het je PRINTER variabele niet.

In een aantal gevallen kan dit zijn geërfd van een nog lagere laag:
een Netscape hulpapplicatie kan bijvoorbeeld wel of niet de
beschikking over je PRINTER definitie hebben.

12. Beveiligingszaken

Het pad is soms een groot beveiligingsprobleem. Het is een zeer
algemene manier om een systeem te kraken door een aantal fouten in
padinstellingen te gebruiken. Het is makkelijk om Trojan horse
aanvallen te genereren als hacker aan root privileges of die van
andere gebruikers kan komen om zijn versies van commando's uit te
voeren.

Een veelvoorkomende fout in het verleden (?) was door de `.' in het
pad van de root te houden. Een kwaadwillige hacker maakt een
programma `ls' in zijn home-directory. Als root dan vervolgens doet

# cd ~hacker
# ls

voert hij het ls commando van de hacker uit.

Indirect geldt hetzelfde voor alle programma's die als root worden
uitgevoerd. Ieder belangrijk daemon proces zou nooit iets moeten
uitvoeren waarin een andere gebruiker iets weg kan schrijven. In een
aantal systemen is het mogelijk om in /usr/local/bin programma's te
plaatsen met minder strikte beveiligings afscherming. - het is
slechts uit het pad van de root gebruiker verwijderd. Het is echter
bekend dat een aantal daemon processen `foo' uitvoert door gebruik te
maken van het pad `/usr/local/bin/:...', het zou mogelijk kunnen zijn
om de daemon om de tuin te leiden om `/usr/local/bin/foo' in plaats
van `/bin/foo' uit te voeren. Het is aannemelijk dat voor iemand die
naar `/usr/local/bin' kan schrijven het mogelijk is om op het systeem
in te breken.

Het is erg belangrijk te overwegen in welke volgorde de directory's in
het pad staan. Als /usr/local/bin voor /bin staat, is dit een
beveiligings risico - als het erachter staat, is het niet mogelijk het
commando /bin/foo met wat plaatselijke wijzigingen in
/usr/local/bin/foo te overschrijven.

Onder Linux zou er aan moeten worden gedacht dat de evaluatie van het
pad op het system call level wordt afgehandeld. Overal waar een
uitvoerbaar bestandspad wordt opgegeven kun je een verkorte naam
opgeven waarnaar op z'n minst wordt gezocht vanuit /bin en /usr/bin -
waarschijnlijk ook op vele andere plaatsen.

13. Hoe fouten in problemen op te sporen?

Het basiscommando om de omgeving te lezen is /usr/bin/env.

Het is mogelijk om de /proc directory te gebruiken om uit te zoeken
wat het pad is van een bepaald programma. Als eerste moet je het
procesnummer kennen - gebruik het ps commando om dat te verkrijgen.
Als xterm bijvoorbeeld het procesnummer 1088 is, kun je zijn omgeving
vinden met het commando

# more /proc/1088/environ

Dit werkt niet met daemon processen zoals xdm. Om de omgeving van
systeemprocessen of andere gebruikersprocessen te benaderen, is root
toegang vereist.

Om problemen in Netscape op te sporen, kun je een script /tmp/test
aanmaken:

$ cat > /tmp/test
#!/bin/sh
/usr/bin/env > /tmp/env
^d
$ chmod +x /tmp/test

Stel vervolgens een hulpapplicatie in, bijvoorbeeld RealAudio,
audio/x-pn-realaudio om het programma "/tmp/test" aan te roepen. Als
je naar een ReasAudio link probeert te browsen (iets vanuit
http://www.realaudio.com/showcase), roept Netscape het dummy programma
aan dat de omgeving opslaat in /tmp/env.

14. te verkrijgen Een aantal stategiën om hetzelfde pad voor alle
gebruikers

Van de belangrijkste instellingen is het mogelijk om ze in te stellen
in de globale shell initialisatie bestanden voor login shells:
/etc/csh.login voor tcsh en /etc/profile voor bash.

Uitzonderingen die het juiste pad niet vanuit deze bestanden
verkrijgen, zijn rsh commando's, ssh commando's, menu items vanuit de
X window manager die de login shell niet expliciet opstarten,
commando's aangeroepen vanuit inittab, cron jobs, daemons jobs zoals
magic filters gestart vanuit lprd, WWW CGI scripts, enzovoort.

Als het pad in /etc/csh.cshrc is ingesteld, is het pad goed zelfs als
rsh of ssh een commando uitvoert op de remote machine met een account
die gebruik maakt van tcsh/csh. Het is echter niet mogelijk om het pad
in te stellen als de account bash/sh gebruikt.

Het is mogelijk padinstellingen in één bestand te combineren,
bijvoorbeeld in een bestand /etc/environment-common. Daarin schrijven
we:

${EXPORT}PATH${EQ}/bin:/usr/bin:/sbin:/usr/sbin:/usr/bin/X11:/usr/local/bin:/usr/games:.

Dit kan vanuit /etc/csh.login (voor tcsh en csh) worden gebruikt.

set EQ=" " set EXPORT="setenv " source /etc/environment-common

En vanuit /etc/profile (voor bash, werkt niet voor gewone sh)

EQ='=' EXPORT="export " . /etc/environment-common

En vanuit /etc/environment (voor XDM)

EQ="=" EXPORT="export " . /etc/environment-common

Deze strategie werkt meestal maar ssh zal klagen over de regels in
/etc/environment (en gedefinieerde omgevingsvariabelen EQ en EXPORT).
En nog steeds zullen rsh commando's die met bash worden uitgevoerd dit
pad niet krijgen.

15. Erkenningen

Een reden om te beginnen met het schrijven van dit document was de
grote frustratie van Ari Mujunen. Juha Takal gaf een aantal
waardevolle opmerkingen.