De Linux Kernel HOWTO
  Brian Ward, bri@cs.uchicago.edu,
  Vertaald door: Ellen Bokhorst, bokkie@nl.linux.org
  v2.6, 18 mei 2001

  Dit is een gedetailleerde gids voor het configureren, compileren en
  upgraden van de kernel, en het oplossen van problemen voor op ix86
  gebaseerde systemen.
  ______________________________________________________________________

  Inhoudsopgave























































  1. Introductie

     1.1  Lees dit eerst! (Ik meen het)
     1.2 Een woord over stijl

  2. Snelle stappen - Kernelcompilatie

     2.1 Oplossen van veelvoorkomende fouten
     2.2 Voorbeeld lilo.conf

  3. Belangrijke vragen en de antwoorden daarop

     3.1 Wat doet de kernel, eigenlijk?
     3.2 Waarom zou ik mijn kernel willen upgraden?
     3.3 Welke soort hardware ondersteunen de nieuwere kernels?
     3.4 Welke versie van gcc en libc heb ik nodig?
     3.5 Wat is een laadbare module?
     3.6 Hoeveel diskruimte heb ik nodig?
     3.7 Hoeveel tijd neemt het in beslag?

  4. Hoe de kernel feitelijk te configureren

     4.1 Verkrijgen van de source
     4.2 Het uitpakken van de source
     4.3 Configureren van de kernel
        4.3.1 Kernel math emulatie (Processor type and facilities)
        4.3.2 Enhanced (MFM/RLL) disk en IDE disk/cdrom support (Block Devices)
        4.3.3 Netwerkondersteuning (General Setup)
        4.3.4 System V IPC (General Setup)
        4.3.5 Processor familie (Processor type en faciliteiten)
        4.3.6 SCSI-support
        4.3.7 Network device support
        4.3.8 Filesystems
           4.3.8.1 Maar ik weet niet welke bestandssystemen ik nodig heb!
        4.3.9 Character devices
        4.3.10 Sound
        4.3.11 Andere configuratie-opties
        4.3.12 Kernel hacking
     4.4 Wat nu? (De Makefile)

  5. Compileren van de kernel

     5.1 Opschonen en afhankelijkheden
     5.2 Compileertijd
     5.3 Andere ``make'' 's
     5.4 Installeren van de kernel

  6. Patchen van de kernel

     6.1 Toepassen van een patch
     6.2 Als er iets fout gaat
     6.3 De .orig bestanden zien kwijt te raken
     6.4 Andere patches

  7. Aanvullende packages

     7.1 kbd
     7.2 util-linux
     7.3 hdparm
     7.4 gpm

  8. Een aantal valkuilen

     8.1 make clean
     8.2 Zeer grote of langzame kernels
     8.3 De parallelle poort werkt niet/mijn printer werkt niet
     8.4 Kernel compileert niet
     8.5 De nieuwe kernelversie lijkt niet te booten
     8.6  Je vergat LILO te draaien, of je systeem boot helemaal niet
     8.7 Het geeft de melding `warning: bdflush not running'
     8.8 Ik krijg mijn IDE/ATAPI CD-ROM drive niet aan de praat
     8.9 Het geeft rare meldingen over `obsolete routing requests'
     8.10 Firewall werkt niet in 1.2.0
     8.11 ``Not a compressed kernel Image file''
     8.12 Problemen met console terminal na het upgraden tot 1.3.x
     8.13 Het lijkt erop dat ik dingen na de kernel-upgrade niet kan compileren
     8.14 Verhogen van limieten

  9. Opmerking voor upgrade naar versie 2.0.x, 2.2.x

  10. Modules

     10.1 Installeren van de module-utility's
     10.2 Met de kernel gedistribueerde modules

  11. Tips en trucs

     11.1 Doorsturen van uitvoer van de make of patch commando's
     11.2 Voorwaardelijke kernel-installatie
     11.3 Kernel updates

  12. Andere relevante HOWTO's die nuttig kunnen zijn

  13. Diversen

     13.1 Auteur
     13.2 Te doen
     13.3 Contributies
     13.4 Copyright-melding, Licentie en al dat soort zaken

  14. Andere formaten van dit document



  ______________________________________________________________________

  1.  Introductie

  Zou je dit document moeten lezen? Wel als je één van de volgende
  symptomen herkent:


  ·  ``Ai! Dit wizzo-46.5.6 package zegt dat het kernel release 2.8.193
     nodig heeft en ik heb nog steeds slechts release 1.0.9!''

  ·  Er is een devicedriver in één van de nieuwere kernels die je gewoon
     moet hebben

  ·  Je hebt werkelijk geen idee hoe je een kernel compileert

  ·  ``Is datgene wat er in de README staat, echt het hele verhaal?''

  ·  Je kwam, je probeerde het, het werkte niet

  ·  Je hebt iets nodig om aan mensen te geven die erop blijven hameren
     dat je hun kernels voor ze installeert

  1.1.  Lees dit eerst! (Ik meen het)

  Bij een aantal van de voorbeelden in dit document wordt ervan
  uitgegaan dat je GNU tar, find, en xargs hebt.  Dit zijn standaards;
  dit zou geen problemen mogen veroorzaken.  Er wordt ook vanuit gegaan
  dat je bekend bent met de structuur van het bestandssysteem op je
  systeem; als dit niet zo is, is het van groot belang dat je een
  geschreven kopie van de uitvoer van het commando mount tijdens de
  normale systeembewerking bij de hand houdt (of een listing van
  /etc/fstab, als je het kunt lezen).  Deze informatie is belangrijk, en
  wijzigt niet, tenzij je je disk opnieuw partitioneert, een nieuwe disk
  toevoegt, je systeem opnieuw installeert of iets dergelijks.

  De laatste ``productie'' kernelversie op moment van dit schrijven was
  2.2.9, wat betekent dat de verwijzingen en voorbeelden corresponderen
  met die release.  Zelfs al probeer ik dit document zo versie-
  onafhankelijk mogelijk te maken, de kernel is voortdurend onder
  ontwikkeling, dus als je een nieuwere release krijgt, zullen er
  onontkoombaar wat verschillen zijn.  Nogmaals, dit zou geen
  belangrijke problemen moeten geven, maar het kan wat verwarring geven.

  Er zijn twee versies van de linux kernel source, ``productie'' en
  ``development.'' Productie releases zijn de even-minor-genummerde
  releases; 1.2.x was productie, 2.0.x is productie, als ook 2.2.x. Deze
  kernels worden aangemerkt als de meest stabiele kernels, foutvrije
  versies die ten tijde van de release beschikbaar zijn.  De development
  kernels (2.1.x, 2.3.x, enz) zijn bedoeld als kernels om te testen,
  voor mensen die bereid zijn om ze uit te testen en het kunnen kernels
  zijn die veel fouten bevatten. Je bent gewaarschuwd.

  1.2.  Een woord over stijl

  Tekst die er zo uitziet is iets dat op het scherm verschijnt, een
  bestandsnaam, of iets dat direct kan worden ingetikt, zoals een
  commando, of opties voor een commando (als je een plain-tekstbestand
  bekijkt, ziet het er niet veel anders uit).  Commando's en andere
  invoer worden vaak tussen aanhalingstekens geplaatst (met ` '), wat
  het volgende klassieke leesteken-probleem veroorzaakt: als een
  dergelijk item aan het einde van een zin tussen aanhalingstekens
  verschijnt, typen mensen vaak een `.' met het commando, omdat de
  Amerikaanse aanhalingsstijl aangeeft dat de punt binnen de
  aanhalingstekens hoort.  Zelfs met gezond verstand (en helaas wordt
  hier verondersteld dat degene met ``gezond verstand'' gewend is aan de
  zogenoemde Amerikaanse stijl van aanhalen), zou iemand moeten zeggen
  het eerst van het leesteken te ontdoen, toch denken veel mensen daar
  gewoon niet aan, dus ik zal het in dergelijke gevallen buiten de
  aanhalingstekens plaatsen.  Met andere woorden, als er wordt
  aangegeven dat je ``make config'' zou moeten typen, zal ik `make
  config' schrijven en niet `make config.'

  2.  Snelle stappen - Kernelcompilatie

  Deze sectie is geschreven door Al Dev (alavoor@yahoo.com)

  De laatste versie van deze sectie is te vinden op
  <http://www.aldev.8m.com> en klik op "Quick Steps to recompile linux
  kernel". Mirror sites zijn te vinden op - <http://aldev.webjump.com>,
  angelfire <http://www.angelfire.com/country/aldev0>, geocities
  <http://www.geocities.com/alavoor/index.html>, virtualave
  <http://aldev0.virtualave.net>, 50megs <http://aldev0.50megs.com>,
  theglobe <http://members.theglobe.com/aldev1/index.html>, NBCi
  <http://members.nbci.com/alavoor>, Terrashare
  <http://aldev.terrashare.com>, Fortunecity
  <http://members.fortunecity.com/aldev>, Freewebsites
  <http://aldev.freewebsites.com>, Tripod
  <http://members.tripod.lycos.com/aldev>, Spree
  <http://members.spree.com/technology/aldev>, Escalix
  <http://www.escalix.com/freepage/aldev>, Httpcity
  <http://www.httpcity.com/aldev/index.html>, Freeservers
  <http://aldev.freeservers.com>.

  Deze sites bieden heel veel linux fraais en tips.

  Een kopie van de bovenstaande website is hier gereproduceerd -

  Het opnieuw compileren van de kernel is nodig om de kernel zo klein
  mogelijk te maken, wat zal resulteren in een SNELLER
  besturingssysteem. Het moet ook gebeuren als je ondersteuning wilt
  voor enige nieuwe devices.  Noot:  Hieronder duidt 'bash#' op de bash-
  prompt, je typt de opdrachten die na de 'bash#' prompt staan. De
  hieronderstaande opdrachten zijn onder RedHat Linux getest, maar ze
  zouden tevens met minimale wijzigingen onder andere distributies
  moeten werken.


  1. Noot: Er kunnen meerdere kernelimages op je systeem voorkomen. Door
     de hieronder staande stappen op te volgen, overschrijf je of
     beschadig je geen bestaande kernel. Deze stappen zijn zeer veilig
     en je huidige kernel blijft intact en zal niet worden aangeroerd.

  2. Log bij al deze stappen in als 'root'.  Mount de Redhat linux cdrom
     en installeer de linux kernelsource rpm

     ___________________________________________________________________
     bash$ su - root
     bash# cd /mnt/cdrom/RedHat/RPMS
     bash# rpm -i    kernel-headers*.rpm
     bash# rpm -i    kernel-source*.rpm
     bash# rpm -i dev86*.rpm
     bash# rpm -i bin86*.rpm
     ___________________________________________________________________


  (De bin86*.rpm en 'as86' is alleen nodig voor OUDERE Linux systemen
  zoals redhat 5.x. Neem de Intel assembler 'as86' opdracht uit
  dev86*.rpm op de cdrom of vanaf <http://rpmfind.net/linux/RPM/man­
  drake/7.1/Mandrake/RPMS/bin86-0.4-12mdk.i586.html> ,
  <http://rpmfind.net/linux/RPM/kon­
  dara/jirai/i586/bin86-0.4-8k.i586.html> ).

  3. Start X-window op met 'startx'.

     ___________________________________________________________________
     bash# man startx
     bash# startx
     bash# cd /usr/src/linux
     bash# make xconfig
     ___________________________________________________________________


  De "make xconfig" komt met een gebruikersvriendelijke GUI interface!
  Maak GEEN gebruik van 'make config' want dit is een opdrachtregel
  optie (gebruik dit ALLEEN als je X-window niet kunt uitvoeren).  Een
  beter alternatief op de opdracht 'make config' is op tekst gebaseerde
  ncurses interface krijgt. Een aantal mensen geven de voorkeur aan
  'make menuconfig' boven 'make xconfig'. Mijn persoonlijke voorkeur -
  wanneer ik X-window niet uit kan voeren, gebruik ik 'make menuconfig'.
  Je kunt het configuratiebestand laden van /usr/src/linux/.config (punt
  config file. Let op de punt voor config).

  4. Binnen 'make xconfig' moet je het volgende doen om problemen te
     voorkomen -

  ·  Selecteer het juiste CPU type - Pentium 3, AMD K6, Cyrix, Pentium
     4, Intel 386, DEC Alpha, PowerPC anders zal de kernel niet booten!!


  ·  Kies voor SMP - of een enkele CPU of meerdere CPU's

  ·  Filesystems - Selecteer Windows95 Vfat, MSDOS, NTFS als onderdeel
     van de kernel en niet als laadbare modules.

  ·  Activeer de ondersteuning voor laadbare kernelmodules!  Met deze
     optie kun je device drivers op een draaiend linux systeem dynamisch
     laden en uit het geheugen verwijderen.  Zie de volgende manpages

     ___________________________________________________________________
     bash# man lsmod
     bash# man insmod
     bash# man rmmod
     bash# man depmod
     bash# man modprobe
     ___________________________________________________________________



  5. Save en Exit "make xconfig".  Alle opties die je hebt geselecteerd
     zullen nu worden opgeslagen in het configuratiebestand
     /usr/src/linux/.config (punt config file).  En voer nu uit:

     ___________________________________________________________________
     bash# make dep
     bash# make clean
     ___________________________________________________________________



  6.  Lees het volgende bestand (om kennis op te doen over het bouwen
     van een kernel. Tip: gebruik de kleureneditor gvim
     <http://metalab.unc.edu/LDP/HOWTO/Vim-HOWTO.html> voor een betere
     leesbaarheid.

     ___________________________________________________________________
     bash# gvim -R   /usr/src/linux/arch/i386/config.in
     bash# man less
     bash# less   /usr/src/linux/arch/i386/config.in
     Typ 'h' voor hulp en druk voor het navigeren op i, j, k, l, h of
     de pijltjestoets, page up/down toetsen.
     ___________________________________________________________________



  7. Geef nu de opdracht make:

     ___________________________________________________________________
             bash# cd /usr/src/linux
             bash# man nohup
             bash# nohup make bzImage &
             bash# tail -f nohup.out     (.... to monitor the progress)
     Hiermee zal de kernel worden neergezet in
     /usr/src/linux/arch/i386/boot/bzImage
             bash# man tail
     ___________________________________________________________________



  8. Na een succesvolle bzImage, kopieer je de kernelimage naar de /boot
     directory. Je moet de nieuwe kernelimage naar de /boot directory
     kopiëren, anders zal de nieuwe kernel NIET booten.  En lees dan de
     manual page over lilo (zie ook
     <http://www.linuxdoc.org/HOWTO/LILO-crash-rescue-HOWTO.html>) en
     zie het voorbeeldbestand ``lilo.conf''.  Geef altijd een
     datumextensie aan de bestandsnaam, omdat het je vertelt wanneer je
     de kernel bouwde. Dit wordt hieronder aangegeven:

     ___________________________________________________________________
     bash# cp /usr/src/linux/arch/i386/boot/bzImage     /boot/bzImage.myker.26mar2001
     bash# man lilo
     bash# man lilo.conf
     Wijzig het bestand /etc/lilo.conf en plaats daar de volgende regels in:
             image=/boot/bzImage.myker.26mar2001
             label=myker
             root=/dev/hda1
             read-only
     Je kunt de devicenaam voro 'root=' controleren met de opdracht:
             bash# df   /

     ___________________________________________________________________



  9. Start nu

     ___________________________________________________________________
      bash# lilo
      bash# lilo -q

     ___________________________________________________________________


  Je moet lilo iedere keer dat je een nieuwe bzImage aanmaakt, opnieuw
  opstarten, zelfs als zou het record 'myker' reeds bestaan.

  10.
     Start de machine opnieuw op en achter lilo druk je de tab toets in
     en typt 'myker'. Als het boot dan heb je goed werk verricht!
     Selecteer anders achter de lilo je oude kernel, boot en begin
     helemaal opnieuw. Je oude kernel is nog steeds INTACT en VEILIG
     gesteld in stel /boot/vmlinuz-2.0.34-0.6

  11.
     Laadbare modules: Zoek naar de insmod opdracht die zeer frequent
     wordt gebruikt voor het laden van de modules.

     ___________________________________________________________________
      bash# man insmod
      bash# insmod
      bash# rpm -i /mnt/cdrom/Redhat/RPMS/modutils*.rpm

     ___________________________________________________________________



  De stap hieronder is wellicht niet nodig, maar slechts nodig voor
  NOODGEVALLEN wanneer je /lib/modules bestanden zijn beschadigd.  Wan­
  neer je reeds een /lib/modules directory hebt en in het geval je de
  bestanden wilt vervangen, gebruik dan de --force om het package te
  vervangen en selecteer de van toepassing zijnde cpu architectuur.

  Voor nieuwe versies van linux redhat linux 6.0 en latere versies zijn
  de kernelmodules opgenomen in kernel-2.2*.rpm. Installeer de laadbare
  modules en de kernel met







  ______________________________________________________________________
  Hiermee krijg je een reeds geïnstalleerd package te zien.
   bash# rpm -qa | grep -i kernel

   bash# rpm -U --force  /mnt/cdrom/Redhat/RPMS/kernel-2.2.14-5.0.i686.rpm
   (or)
   bash# rpm -U --force  /mnt/cdrom/Redhat/RPMS/kernel-2.2.14-5.0.i586.rpm
   (or)
   bash# rpm -U --force  /mnt/cdrom/Redhat/RPMS/kernel-2.2.14-5.0.i386.rpm

  ______________________________________________________________________



  Dit geldt alleen voor oude versies van redhat linux 5.2 en eerdere
  versies.  Boot de nieuwe kernel en installeer de laadbare modules
  vanaf de RedHat Linux "contrib" cdrom

  ______________________________________________________________________
  bash# rpm -i /mnt/cdrom/contrib/kernel-modules*.rpm
  ....(Voor oude linux systemen waarop insmod niet is voorgeïnstalleerd)

  ______________________________________________________________________



  12.
     Deze stap is ALLEEN nodig als je een nieuwe versie van de
     kernelsource hebt gedownload.  Laadbare modules zijn te vinden in
     /lib/modules.

     ___________________________________________________________________
     bash# cd /usr/src/linux
     bash# make modules
     bash# make modules_install
     ___________________________________________________________________



  13.
     Als je nieuwe kernel 'myker' boot en correct functioneert, dan kun
     je de bootdisk aanmaken. Doe een lege diskette in het
     diskettestation en:

     ___________________________________________________________________
     bash# cd /usr/src/linux
     bash# make bzdisk
     Zie tevens mkbootdisk -
     bash# rpm -i mkbootdisk*.rpm
     bash# man mkbootdisk
     ___________________________________________________________________



  2.1.  Oplossen van veelvoorkomende fouten

  De volgende fouten worden zeer frequent door nieuwe gebruikers
  gemaakt:

  Als je nieuwe kernel niet boot en je krijgt:

  ______________________________________________________________________
   Warning: unable to open an initial console
   Kernel panic: no init found. Try passing init= option to kernel
  ______________________________________________________________________

  Het probleem is hier dat je de "root=" parameter NIET juist opgaf in
  /etc/lilo.conf. In mijn geval maakte ik gebruik van root=/dev/hda1 met
  daarop de root partitie "/". Je moet naar het juiste rootdevice verwi­
  jzen in lilo.conf. Dit kan bv iets als /dev/hdb2 of /dev/hda7 zijn.

  De kernel zoekt naar de init opdracht welke is te vinden in
  /sbin/init.  En de directory /sbin komt voor op de rootpartitie.  Zie
  voor details:

  ______________________________________________________________________
   bash# man init

  ______________________________________________________________________



  2.2.  Voorbeeld lilo.conf

  Hieronder wordt een voorbeeldbestand van /etc/lilo.conf gegeven.  Volg
  de naamconventies zoals ker2217 (voor kernel 2.2.17), ker2214 (voor
  kernel 2.2.14).  Er kunnen meerdere kernelimages op hetzelfde /boot
  systeem voorkomen.  Op mijn machine heb ik iets als:

  ______________________________________________________________________
   boot=/dev/hda
   map=/boot/map
   install=/boot/boot.b
   prompt
   timeout=50
   default=firewall

   image=/boot/vmlinuz-2.2.14-5.0
          label=ker2214
          read-only
          root=/dev/hda9

   image=/boot/vmlinuz-2.2.17-14
          label=ker2217
          read-only
          root=/dev/hda9

   #image=/usr/src/linux/arch/i386/boot/bzImage
   #      label=myker
   #      root=/dev/hda7
   #      read-only

   image=/boot/bzImage.myker.11feb2001
          label=myker11feb
          root=/dev/hda9
          read-only

   image=/boot/bzImage.myker.01jan2001
          label=myker01jan
          root=/dev/hda9
          read-only

   image=/boot/bzImage.myker-firewall.16mar2001
          label=firewall
          root=/dev/hda9
          read-only

  ______________________________________________________________________




  3.  Belangrijke vragen en de antwoorden daarop

  3.1.  Wat doet de kernel, eigenlijk?

  De Unix kernel gedraagt zich als een bemiddelaar voor je programma's
  en je hardware. Als eerste doet het (of regelt het) voor alle
  draaiende programma's het geheugenbeheer (processen), en zorgt het
  ervoor dat ze allen een eerlijk (of oneerlijk, als je dat wenst) deel
  van de processor cycli krijgen. Bovendien voorziet het in een tamelijk
  fraaie overdraagbare interface voor programma's om met je hardware te
  communiceren.

  De werking van de kernel beslaat beslist meer dan dat, maar dit zijn
  de belangrijkste basisfuncties.

  3.2.  Waarom zou ik mijn kernel willen upgraden?

  Nieuwere kernels bieden over het algemeen de mogelijkheid om te kunnen
  communiceren met meer soorten hardware (dat wil zeggen dat ze meer
  devicedrivers hebben), het kan zijn dat ze een beter procesbeheer
  hebben, ze kunnen sneller draaien dan de oudere versie, ze zouden
  stabieler kunnen zijn dan de oudere versies, en ze herstellen domme
  fouten in de oudere versies.  De meeste mensen upgraden kernels omdat
  ze de devicedrivers en de bug fixes willen.

  3.3.  Welke soort hardware ondersteunen de nieuwere kernels?

  Zie de Hardware-HOWTO. Als alternatief kun je het bestand `config.in'
  in de linux source bekijken, of er gewoon achterkomen als je `make
  config' uitprobeert.  Hierdoor wordt alle door de standaard
  kerneldistributie ondersteunde hardware getoond, maar niet alles dat
  door linux wordt ondersteund; veel algemene devicedrivers (zoals de
  PCMCIA drivers en een aantal tape drivers) bestaan uit laadbare
  modules die apart worden beheerd en gedistribueerd.

  3.4.  Welke versie van gcc en libc heb ik nodig?

  Linus beveelt in het bestand README, dat bij de linux source is
  inbegrepen, een gcc-versie aan.  Als je deze versie niet hebt, zou de
  documentatie van de aanbevolen versie van gcc aan moeten geven of je
  je libc moet upgraden.  Dit is geen moeilijke procedure, maar het is
  belangrijk de instructies op te volgen.

  3.5.  Wat is een laadbare module?

  Dit zijn delen van de kernelcode die niet direct in de kernel zijn
  gelinkt (ingevoegd). Ze worden apart gecompileerd, en je kunt ze op
  bijna ieder moment in de draaiende kernel invoegen en verwijderen.
  Vanwege de flexibiliteit ervan, is dit nu de te verkiezen manier om
  bepaalde kernelfaciliteiten te coderen. Veel van de populaire
  devicedrivers, zoals de PCMCIA drivers en de QIC-80/40 tapedriver,
  zijn laadbare modules.

  3.6.  Hoeveel diskruimte heb ik nodig?


  Dat is afhankelijk van je afzonderlijke systeemconfiguratie.  Ten
  eerste is de gecomprimeerde linux-source van versie 2.2.9 bijna 14
  megabytes groot. Veel sites houden dit zelfs na het uitpakken.
  Ongecomprimeerd en gebouwd met een gemiddelde configuratie, neemt het
  nog eens 67 MB in beslag.

  3.7.  Hoeveel tijd neemt het in beslag?

  Met nieuwere computers, neemt de compilatie aanmerkelijk minder tijd
  in beslag dan met oudere computers; een AMD K6-2/300 met een snelle
  harddisk kan een 2.2.x kernel in ongeveer vier minuten compileren.
  Als je van plan bent om te gaan compileren, wees dan bij oude
  Pentiums, 486'rs, en 386'rs voorbereid dat je zult moeten wachten,
  mogelijk wel uren, dagen..

  Als je je daar zorgen over maakt, en je hebt een snellere computer in
  de buurt om op te compileren, kun je op de snelle computers bouwen
  (ervan uitgaande dat je het de juiste parameters meegeeft, dat je
  ulilities up-to-date zijn, enzovoort), en vervolgens de kernel-image
  naar de langzamere computer transporteren.

  4.  Hoe de kernel feitelijk te configureren

  4.1.  Verkrijgen van de source


  Je kunt de source via anonieme ftp verkrijgen vanaf ftp.kernel.org in
  /pub/linux/kernel/vx.y, waar x.y voor de versie staat (bv 2.2), en
  zoals eerder genoemd, die met een oneven nummer eindigen, zijn
  development releases en kunnen onstabiel zijn.  Ze zijn vaak gelabeld
  als linux-x.y.z.tar.gz, waarbij x.y.z voor het versienummer staat. Op
  de sites staan vaak ook bestanden met het toevoegsel .bz2, deze zijn
  met bzip2 gecomprimeerd (ze zullen kleiner zijn en nemen bij het
  transporteren minder tijd in beslag).

  Je kunt het beste ftp.xx.kernel.org gebruiken, waar xx je landcode
  voorstelt; voorbeelden zijn ftp.at.kernel.org voor Australië, en
  ftp.us.kernel.org voor de United States.

  4.2.  Het uitpakken van de source

  Log in als, of su naar, `root', en cd naar /usr/src.  Als je de
  kernelsource installeerde toen je linux voor het eerst installeerde
  (zoals de meeste doen), zal er reeds een directory met de naam `linux'
  voorkomen, die de gehele oude sourcetree bevat.  Als je de diskruimte
  hebt en het veilig wilt spelen, bewaar die directory dan. Het is een
  goed idee om er achter te komen welke versie nu op je systeem draait
  en de directory overeenkomstig te hernoemen.  Het commando `uname -r'
  drukt de huidige kernelversie af.  Daarom zou je (met `mv') `linux' in
  `linux-1.0.9' kunnen hernoemen, als `uname -r `1.0.9' aangeeft.  Als
  je je daar niet zo om bekommert, verwijder dan gewoon de volledige
  directory. Zorg er in ieder geval voor dat er geen `linux' directory
  in /usr/src voorkomt, voordat je de volledige sourcecode uitpakt.

  Pak nu in /usr/src de source uit met `tar zxpvf linux-x.y.z.tar.gz'
  (als je slechts een .tar bestand zonder .gz aan het einde hebt, werkt
  `tar xpvf linux-x.y.z.tar').  De inhoud van de source zal voorbij
  vliegen. Als 't klaar is, dan zal er een nieuwe `linux' directory in
  /usr/src voorkomen.  cd naar linux en lees het bestand README door.
  Er zal een sectie in staan met het label `INSTALLING the kernel'.
  Voer de van toepassing zijnde instructies uit, symbolische links die
  op hun plaats zouden moeten staan, verwijdering van oude .o bestanden,
  enz.

  Als je een .bz2 bestand en het bzip2 programma hebt (lees erover op
  http://www.muraroa.demon.co.uk/), doe dan het volgende:


       bz2cat linux-x.y.z.tar.bz2 | tar xvf -



  4.3.  Configureren van de kernel

  Opmerking: Een deel hiervan is een herhaling/opheldering van een
  vergelijkbare sectie in het README bestand van Linux.
  Het commando `make config' als je je in /usr/src/linux bevindt, start
  een configuratiescript, welke je vele vragen stelt.  Het vereist bash,
  dus verifieer dat bash zich in /bin/bash, /bin/sh, of $BASH bevindt.

  Er zijn echter wat plezieriger alternatieven voor `make config' en het
  kan heel goed zijn dat je ze makkelijker en comfortabeler in het
  gebruik vindt.  `make menuconfig' is waarschijnlijk de meest
  gebruikte. Wat je ook kiest, het is het beste als je bekend raakt met
  de interface, omdat het heel goed mogelijk is dat je eerder terug zult
  keren, dan je zult denken.  Voor degene die ``X draaien,'' kun je
  `make xconfig' proberen, als je Tk hebt geïnstalleerd `make
  menuconfig' is voor degene die (n)curses hebben en de voorkeur zouden
  geven aan een op tekst gebaseerd menu.  Deze interfaces hebben een
  nogal duidelijk voordeel: Als je het verprutst en tijdens de
  configuratie een verkeerde keuze maakt, is het heel eenvoudig om terug
  te gaan en het te corrigeren.

  De configuratie-opties zullen met `make menuconfig' en make xconfig'
  in hierarchiën verschijnen.

  Je bent er klaar voor om de vragen te gaan beantwoorden, gewoonlijk
  met `y' (yes) of `n' (no). Device drivers hebben typisch een `m'
  optie.  Dit betekent ``module,'' wat inhoudt dat het systeem ze niet
  direct in de kernel zal compileren, maar als een laadbare module.  Een
  komischer manier om het te beschrijven is als ``misschien.'' Een
  aantal van de vanzelfsprekende en niet-kritieke opties is hier niet
  beschreven; zie de sectie ``Andere configuratie-opties'' voor beknopte
  beschrijvingen van een paar andere opties.  Met `make menuconfig',
  verwissel je met de spatiebalk van selectie.

  In 2.0.x en later, is er een `?' optie, die voorziet in een korte
  beschrijving van de configuratieparameter.  Die informatie is
  waarschijnlijk het meest up-to-date.  Hier is een opsomming van een
  aantal van de belangrijke faciliteiten, in welke hierarchie ze staan,
  en met een korte beschrijving.

  4.3.1.  Kernel math emulatie (Processor type and facilities)

  Als je geen math processor hebt (je hebt een minimale 386 of 486SX),
  moet je hier met `y' antwoorden.  Als je een coprocessor hebt en je
  zegt dan toch `y', maak je er dan niet te veel zorgen om, de
  coprocessor wordt nog steeds gebruikt en de emulatie wordt genegeerd.
  Voor iedere moderne computer, zal het antwoord `no' zijn, maar maak je
  geen zorgen als je hier per ongeluk `yes' hebt geantwoord; als het
  niet nodig is, wordt het niet gebruikt.

  4.3.2.  Enhanced (MFM/RLL) disk en IDE disk/cdrom support (Block
  Devices)


  Je zult de ondersteuning waarschijnlijk nodig hebben; het betekent dat
  de kernel standaard PC harddisks, die de meeste mensen hebben, zal
  ondersteunen.  Bij deze driver zijn SCSI-drivers niet inbegrepen; die
  komen later in de configuratie aan de orde.

  Er zal dan worden gevraagd naar de ``old disk-only'' en ``new IDE''
  drivers.  Je zult er hier één van willen kiezen; het belangrijkste
  verschil is dat de oude driver alleen twee disks op een enkele
  interface ondersteunt, en de nieuwe een tweede interface en IDE/ATAPI
  cdromdrives ondersteunt. De nieuwe driver is 4k groter dan de oude en
  is, naar men mag aannemen, ook ``verbeterd,'' wat betekent dat het
  afgezien van een verschillend aantal bevattende fouten, het je
  diskperformance kan verbeteren, vooral als je nieuwere (EIDE-type)
  hardware hebt.


  4.3.3.  Netwerkondersteuning (General Setup)

  In principe, zou je hier slechts `y' antwoorden, als je computer zich
  in een netwerk bevindt, zoals het internet, of je gebruik wilt maken
  van SLIP, PPP, term, enz. om in te bellen voor toegang tot het
  internet. Je zou hier echter `y' moeten antwoorden, want veel packages
  (zoals het X-windowsysteem) vereisen netwerkondersteuning, ook al is
  je computer niet op een echt netwerk aangesloten. Later zal je worden
  gevraagd of je ondersteuning wilt voor een TCP/IP netwerk; antwoord
  hier nogmaals `y', als je er niet helemaal zeker van bent.

  4.3.4.  System V IPC (General Setup)

  Één van de beste definities van IPC (Interprocess Communication) staat
  in de verklarende woordenlijst van het Perl boek.  Het is niet
  verwonderlijk dat een aantal Perl programmeurs het gebruikt om
  processen met elkaar te laten communiceren, evenals vele andere
  packages (in 't bijzonder DOOM), dus het is geen goed idee om hier n
  op te antwoorden, tenzij je precies weet wat je aan het doen bent.

  4.3.5.  Processor familie (Processor type en faciliteiten)

  (in oudere kernels: Gebruik de -m486 flag voor 486-specifieke
  optimalisaties)

  Volgens traditie werden hierdoor bepaalde optimalisaties voor een
  bepaalde processor meegecompileerd; de kernels draaide prima op andere
  chips, maar de kernel was misschien wat groter.  In nieuwere kernels
  geldt dit echter niet meer, dus je zou op moeten geven voor welke
  processor je de kernel aan het compileren bent.  Een ``386'' kernel
  werkt met alle computers.

  4.3.6.  SCSI-support

  Als je SCSI-devices hebt, antwoord je `y'. Er zal je worden gevraagd
  naar meer informatie, zoals ondersteuning voor CD-ROM, disks, en wat
  voor soort SCSI-adapter je hebt. Zie de SCSI-HOWTO voor uitgebreidere
  details.

  4.3.7.  Network device support

  Als je een netwerkkaart hebt, of je zou SLIP, PPP of een parallelle
  poortadapter wilen gebruiken om verbinding te maken met het Internet,
  antwoord je `y'. Het configuratiescript zal je vragen naar de soort
  kaart die je hebt, en welk protocol moet worden gebruikt.

  4.3.8.  Filesystems


  Het configureerscript vraagt je vervolgens of je ondersteuning voor de
  volgende bestandssystemen wilt:

  Standard (minix) - Nieuwere distributies maken geen minix
  bestandssystemen aan, en veel mensen gebruiken het niet, maar het kan
  nog steeds een goed idee zijn om deze te configureren.  Een aantal
  ``rescue disk'' programma's maakt er gebruik van, en steeds meer
  diskettes kunnen een minix bestandssysteem hebben, aangezien het minix
  bestandssysteem minder moeizaam op een diskette is te gebruiken.

  Second extended - Dit is het standaard Linux bestandssysteem. Het is
  bijna zeker dat je er hier één van hebt, en `y' moet antwoorden.

  msdos - Als je je MS-DOS harddisk partities wilt gebruiken, of MS-DOS
  geformatteerde diskettes wilt gebruiken, antwoord je `y'.


  Er zijn diverse andere externe soorten besturingssystemen beschikbaar.

  /proc - (idee van Bell Labs, denk ik). Men maakt geen proc
  bestandssysteem op een disk; dit is een bestandssysteeminterface naar
  de kernel en de processen.  Veel programma's die processen weergeven
  (zoals `ps') maken er gebruik van. Probeer eens een keer `cat
  /proc/meminfo' of `cat /proc/devices'.  Een aantal shells (rc, in het
  bijzonder) gebruikt voor I/O /proc/self/fd (op andere systemen bekend
  als /dev/fd).  Je zou hier bijna zeker `y' moeten antwoorden; veel
  belangrijke linux tools zijn ervan afhankelijk.

  NFS - Als je computer op een netwerk is aangesloten, en je wilt
  bestandssystemen gebruiken die voorkomen op andere systemen met NFS,
  antwoord dan `y'.

  ISO9660 - Wordt op de meeste CD-ROM's aangetroffen. Als je een CD-ROM
  drive hebt en je wilt het onder Linux gebruiken, geef je als antwoord
  `y'.

  4.3.8.1.  Maar ik weet niet welke bestandssystemen ik nodig heb!


  Ok, typ `mount'. De uitvoer zal er ongeveer zo uitzien:



           blah# mount
           /dev/hda1 on / type ext2 (defaults)
           /dev/hda3 on /usr type ext2 (defaults)
           none on /proc type proc (defaults)
           /dev/fd0 on /mnt type msdos (defaults)




  Bekijk iedere regel; het woord naast `type' is het type
  bestandssysteem.  In dit voorbeeld zijn mijn / en /usr
  bestandssystemen second extended, Ik gebruik /proc, en er is een
  diskette gemount door gebruik te maken van het msdos-bestandssysteem.

  Je kunt `cat /proc/filesystems' proberen, als je /proc thans is
  geactiveerd; je huidige kernel's bestandssystemen zullen worden
  weergegeven.

  De configuratie van zeldzaam gebruikte, niet kritieke bestandssystemen
  kunnen een bloat kernel veroorzaken; zie de sectie over modules voor
  een manier om dit te voorkomen en de sectie ``Valkuilen'' over waarom
  een bloat kernel niet wenselijk is.

  4.3.9.  Character devices


  Hier activeer je de drivers voor je printer (dat wil zeggen,
  parallelle printer), busmouse, PS/2 mouse (veel notebooks gebruiken
  het PS/2 mouse protocol voor hun ingebouwde trackballs), een aantal
  tapedrives, en andere ``character'' devices. Antwoord `y' als dit van
  toepassing is.

  Opmerking: gpm is een programma waarmee het gebruik van de muis buiten
  het X-windowsysteem voor knippen en plakken tussen virtuele consoles
  is toegestaan.  Het is echt heel aardig als je een seriële muis hebt,
  omdat het goed naast X kan voortbestaan, maar je hebt voor andere
  muizen speciale foefjes nodig.



  4.3.10.  Sound


  Als je een groot verlangen voelt om geklap en geblaf te horen,
  antwoord dan `y', en je kunt het configuratieprogramma alles over je
  geluidskaart laten weten.  (Een opmerking over de configuratie van een
  geluidskaart: als je wordt gevraagd of je de volledige versie van de
  driver wilt installeren, kun je hier `n' antwoorden en wat
  kernelgeheugen besparen door alleen de faciliteiten eruit te pikken
  die je nodig acht).

  Als de geluidsondersteuning je menens is, bekijk dan eens de vrij
  verkrijgbare drivers bij http://www.linux.org.uk/OSS/ en het
  commerciële Open Sound System bij http://www.opensound.com/.

  4.3.11.  Andere configuratie-opties

  Niet alle configuratie-opties worden hier opgesomd, omdat ze te vaak
  wijzigen of tamelijk vanzelfsprekend zijn (bijvoorbeeld, 3Com 3C509
  ondersteuning voor het compileren van de devicedriver voor deze
  speciale ethernetkaart).  Er bestaat een tamelijk uitgebreide lijst
  met opties (plus een manier om ze in het Configure script te plaatsen)
  met inzet gestart en beheerd door Axel Boldt (boldt@math.ucsb.edu) en
  het is de online- help. Het is sinds versie 2.0 ook beschikbaar als
  één groot bestand als de Documentation/Configure.help in je Linux
  kernel source tree.

  4.3.12.  Kernel hacking


  >Vanuit het README bestand van Linus:

  de ``kernel hacking'' configuratie details resulteren meestal in een
  grotere of langzamere kernel (of beiden), en kan de kernel zelfs
  minder stabiel maken door een aantal routines te configureren die
  actief probeert slechte code aan de oppervlakte te laten komen om
  kernelproblemen op te sporen (kmalloc()). Dus je zou waarschijnlijk
  `n' moeten antwoorden op de vragen voor een ``production'' kernel.

  4.4.  Wat nu? (De Makefile)


  Nadat je de configuratie hebt beëindigd, krijg je een bericht dat je
  kernel is geconfigureerd en de melding ``check the top-level Makefile
  for additional configuration,'' enz.

  Dus bekijk Makefile. Je zult het waarschijnlijk niet hoeven wijzigen,
  maar het kan nooit kwaad het te bekijken.  Je kunt de opties ervan ook
  wijzigen met het commando `rdev' zodra de nieuwe kernel op z'n plaats
  staat.  Als het je ontgaat als je het bestand bekijkt, maak je er dan
  geen zorgen om.

  5.  Compileren van de kernel

  5.1.  Opschonen en afhankelijkheden


  Als het configuratiescript eindigt, geeft het ook aan een `make dep'
  en (mogelijk) `clean' uit te voeren.  Dus, doe de `make dep'. Dit
  verzekert je dat alle afhankelijkheden, zoals de include bestanden, op
  hun plaats staan.  Het duurt niet lang, tenzij je computer om te
  beginnen nogal langzaam is.  Je zou voor oudere versies van de kernel
  een `make clean moeten doen, als je klaar bent.  Hiermee worden alle
  object-bestanden en wat andere zaken verwijderd die door een oude
  versie achter worden gelaten. Vergeet deze stap in ieder geval niet
  voordat je een poging gaat ondernemen om een kernel te hercompileren.
  5.2.  Compileertijd


  Na een make dep en een make clean, kun je nu een `make bzImage' of
  `make bzdisk' opstarten (dit is het onderdeel dat lang duurt).  `make
  bzImage' zal de kernel compileren, en (onder andere) een bestand in
  arch/i386/boot met de naam `bzImage' achterlaten. Dit is de nieuw
  gecomprimeerde kernel.  `make bzdisk' doet hetzelfde, maar het plaatst
  ook het nieuwe bzImage op een diskette, die je hopelijk in drive
  ``A:'' deed. `bzdisk' is nogal handig voor het testen van nieuwe
  kernels; als het totaal mislukt (of het gewoon niet goed werkt),
  verwijder dan gewoon de diskette en boot met je oude kernel.  Als je
  per ongeluk je kernel verwijdert (of iets net zo vreselijks), kan het
  ook een handige manier zijn om te booten. Je kunt het ook gebruiken om
  nieuwe systemen te installeren als je de inhoud van de ene naar de
  andere disk dumpt.  (``dit alles en meer! hoeveel zou je NU willen
  betalen?'').

  Alle pas halverwege redelijk recente kernels zijn gecomprimeerd,
  hieruit volgt de `bz' aan het begin van de naam. Een gecomprimeerde
  kernel decomprimeert zichzelf als het wordt uitgevoerd.

  In oudere kernels had je de optie niet om een bzImage te bouwen; het
  was gewoon een zImage. Die optie is op het moment nog steeds
  beschikbaar, het is echter, gegeven de grootte van de nieuwere
  kernels, min of meer verplicht om een bzImage te bouwen, omdat de
  oudere methoden niet met een al te grote kernel om kunnen gaan.

  5.3.  Andere ``make'' 's

  Met `make mrproper' zal een grootser opgezette `schoonmaak worden
  uitgevoerd.  Soms is het nodig; je wilt het misschien bij iedere patch
  doen. Met `make mrproper' zal ook je configuratiebestand worden
  verwijderd, dus misschien wil je een backup maken van (.config), als
  je het als waardevol beschouwd.

  Met `make oldconfig' zal worden geprobeerd de kernel vanuit een oud
  configuratiebestand te configureren; het zal het `make config' proces
  voor je doorlopen.  Als je nooit eerder een kernel hebt gecompileerd
  of je hebt geen oud configuratiebestand, dan zou je dit waarschijnlijk
  niet moeten doen, aangezien je zeer waarschijnlijk je
  standaardconfiguratie zal willen veranderen.

  Zie de sectie over modules voor een beschrijving van `make modules'.

  5.4.  Installeren van de kernel

  Nu dat je een kernel hebt die lijkt te werken zoals je het wilt, is
  het tijd om het te installeren.  De meeste mensen gebruiken hiervoor
  LILO (Linux Loader).  `make bzlilo' zal de kernel installeren, draai
  LILO, en je bent er helemaal klaar voor om te booten, MAAR ALLEEN als
  lilo op de volgende manier op je systeem is geconfigureerd: kernel is
  /vmlinuz, lilo is in /sbin, en je lilo config (/etc/lilo.conf) stemt
  daar mee overeen.

  Anders moet je LILO op directe wijze gebruiken. Het is een tamelijk
  makkelijk package om te installeren en om mee te werken, maar het
  heeft de neiging om mensen met z'n configuratiebestand in de war te
  brengen.  Zoek naar het configuratiebestand (/etc/lilo/config voor
  oudere versies of /etc/lilo.conf voor nieuwe versies), en bekijk de
  huidige setup. Het configuratiebestand ziet er ongeveer zo uit:





      image = /vmlinuz
          label = Linux
          root = /dev/hda1
          ...



  De `image =' is op de huidige geïnstalleerde kernel ingesteld.  De
  meeste mensen gebruiken /vmlinuz. `label' wordt door lilo gebruikt om
  vast te stellen welke kernel of welk besturingssysteem moet worden
  geboot, en `root' is de / van dat bepaalde besturingssysteem.  Maak
  een backup van je oude kernel en kopieer het bzImage dat je net op z'n
  plaats hebt gezet (je zou hier `cp bzImage /vmlinuz' opgeven als je
  `/vmlinuz' gebruikt). Start lilo dan weer op, op nieuwere systemen kun
  je gewoon `lilo' opstarten, maar op oudere, kan het zijn dat je
  /etc/lilo/install of zelfs /etc/lilo/lilo -C /etc/lilo/config op moet
  geven.

  Als je meer zou willen weten over de configuratie van LILO, of je hebt
  LILO niet, haal dan de nieuwste versie vanaf je favoriete ftp-site en
  volg de instructies op.

  Om één van je oude kernels vanaf de harddisk te booten (een andere
  manier om jezelf te redden voor 't geval je de nieuwe kernel hebt
  verprutst), kopieer je de regels hieronder (en voeg ze in): `image =
  xxx' in het configuratiebestand van LILO onderaan het bestand, waarbij
  je `image = xxx' wijzigt in `image = yyy';hierbij staat `yyy' voor de
  volledige padnaam van het bestand, waarin je je backup van de kernel
  bewaarde.

  Wijzig dan de regel `label = zzz' in `label = linux-backup' en
  herstart lilo.  Misschien moet je nog een regel in het
  configuratiebestand plaatsen zoals `delay=x', waar x staat voor het
  aantal tienden seconden, dat LILO voor het booten moet wachten, zodat
  je het kunt onderbreken.  (bijvoorbeeld met de shift-toets), en het
  label in kunt tikken van de backup boot-image (voor 't geval er
  onplezierige dingen gebeuren).

  6.  Patchen van de kernel

  6.1.  Toepassen van een patch


  Periodieke upgrades van de kernel worden als patches gedistribueerd.
  Als je bijvoorbeeld versie 1.1.45 hebt, en je merkt dat er een
  `patch46.gz' voor is, betekent het dat je naar versie 1.1.46 kunt
  upgraden door toepassing van de patch.  Misschien wil je eerst een
  backup van de sourcetree maken (`make clean' en vervolgens `cd
  /usr/src; tar zcvf old-tree.tar.gz linux' zal een gecomprimeerd tar-
  archief voor je maken).

  Dus, verdergaand met het voorbeeld van hierboven, laten we ervan
  uitgaan dat je `patch46.gz' in /usr/src hebt. cd naar /usr/src  en doe
  een `zcat patch46.gz | patch -p0' (of `patch -p0 < patch46' als de
  patch niet is gecomprimeerd). Je zult van alles voorbij zien vliegen
  (of fladderen als je systeem zo langzaam is) om je te laten weten dat
  het aan het proberen is om brokken toe te passen en of het daarin
  slaagt of niet.  Meestal gaan deze acties te snel voorbij om ze te
  kunnen lezen, en ben je er niet helemaal zeker van of het wel of niet
  werkte, dus misschien wil je de -s flag aan patch opgeven, welke patch
  aangeeft alleen de foutmeldingen te rapporteren (je krijgt niet zoveel
  als bij het ``hé, mijn computer doet eindelijk eens wat voor de
  verandering!''  gevoel, maar het kan zijn dat je hier de voorkeur aan
  geeft ..).  Om die onderdelen te bekijken die misschien niet zo soepel
  zijn verlopen, cd je naar /usr/src/linux en zoek je naar bestanden met
  een .rej extensie.  Een aantal versies van patch (oudere versies welke
  kunnen zijn gecompileerd met een inferieur bestandssysteem) laat de
  verwerpingen met een # extensie achter.  Je kunt `find' gebruiken om
  ze voor je op te sporen;

      find .  -name '*.rej' -print


  drukt alle bestanden in de huidige directory of elke subdirectory met
  de .rej extensie naar standaarduitvoer af.

  Als alles goed ging, doe je een `make clean', `config', en `dep' zoals
  in sectie 3 en 4 werd beschreven.

  Er zijn heel wat opties voor het patch commando. Zoals hierboven
  genoemd, zal patch -s alle berichten behalve de foutmeldingen
  onderdrukken. Als je je kernelsource op een andere plaats dan
  /usr/src/linux bewaart, zal er met patch -p1 (in die directory) een
  zuivere patch worden uitgevoerd.  Andere patch opties zijn goed
  gedocumenteerd in de manual page.

  6.2.  Als er iets fout gaat


  (Opmerking: deze sectie refereert voornamelijk naar nogal oude
  kernels)

  Het meest voorkomende probleem dat zich voordeed was wanneer een patch
  een bestand met de naam `config.in' wijzigde en het er niet helemaal
  goed uitzag, omdat je de opties wijzigde om aan je computer aan te
  passen.  Dit is verholpen, maar het kan zijn dat je het met een oudere
  release nog aan zult treffen.  Bekijk het bestand config.in.rej om het
  te herstellen, en zie wat er van de originele patch over is gebleven.
  Kenmerkend is dat de wijzigingen aan het begin van de regel met een
  `+' en een `-' worden gemarkeerd.  Kijk naar de regels die erdoor
  worden omsloten, en denk eraan terug of ze met `y' of `n' werden
  ingesteld. Wijzig nu je config.in, en verander daar waar van
  toepassing de `y' in een `n' en de `n' in een `y' Tik in

      patch -p0 < config.in.rej


  en als het rapporteert dat het succesvol was (zonder gebreken), dan
  kun je verdergaan met de configuratie en compilatie.  Het bestand con­
  fig.in.rej blijft behouden, maar je kunt het verwijderen.

  Als je verdere problemen tegenkomt, kan het zijn dat je een patch in
  de verkeerde volgorde hebt geïnstalleerd.  Als patch de melding
  `previously applied patch detected: Assume -R?' geeft, ben je
  waarschijnlijk aan het proberen om een patch toe te passen welke lager
  is dan het huidige versienummer; als je `y' antwoordt, zal het
  proberen je source te degraderen, en zal hier waarschijnlijk niet in
  slagen; dus je zult een volledige nieuwe versie van de source tree
  nodig hebben (wat in eerste instantie niet eens zo'n slecht idee zou
  zijn geweest).

  Om een patch achteraf te verwijderen, gebruik je `patch -R' op de
  originele patch (het toepassen ongedaan maken).

  Als patches echt verkeerd blijken te zijn, kun je het beste opnieuw
  beginnen met een nog onaangetaste source tree (bijvoorbeeld vanuit één
  van de linux-x.y.z.tar.gz bestanden).

  6.3.  De .orig bestanden zien kwijt te raken



  Na slechts een paar patches, zullen de .orig bestanden zich beginnen
  op te stapelen. Een 1.1.51 tree die ik bijvoorbeeld ooit had, was voor
  het laatst bij 1.1.48 opgeschoond.  Het verwijderen van de .orig
  bestanden bespaarde me meer dan een halve meg.

      find .  -name '*.orig' -exec rm -f {} ';'


  zal dit voor je regelen. Versies van patch die # gebruiken voor verw­
  erpingen, maken gebruik van een tilde in plaats van .orig.

  Er zijn betere manieren om af te geraken van de .orig bestanden, die
  afhankelijk zijn van GNU xargs:

      find .  -name '*.orig' | xargs rm


  of de ``heel veilige maar een beetje uitgebreidere'' methode:

      find . -name '*.orig' -print0 | xargs --null rm --



  6.4.  Andere patches


  Er zijn andere patches (Ik zal ze ``nietstandaard'' noemen) dan die
  Linus distribueert. Als je deze toepast, kan het zijn dat de patches
  van Linux niet correct werken en dan zul je ze alsnog moeten
  verwijderen, de source of de patch moeten herstellen, een nieuwe
  sourcetree moeten installeren, of een combinatie van het bovenstaande.
  Dit kan erg frustrerend worden, dus als je de source niet wilt
  wijzigen (met de kans op een zeer slechte uitkomst), verwijder dan de
  niet-standaard patches voordat je die van Linux toepast, of installeer
  gewoon een nieuwe tree. Vervolgens kun je zien of de niet-standaard
  patches nog steeds werken. Als dat niet zo is, zit je vast aan een
  oude kernel, het spelen met de patch of de source om het aan het werk
  te krijgen, of zul je moeten wachten (of bedelen) tot er een nieuwe
  versie van de patch uitkomt.

  Hoe algemeen zijn de patches die zich niet in de standaarddistributie
  bevinden? Je zult waarschijnlijk van ze horen. Ik was gewend de
  noblink patch voor mijn virtuele consoles te gebruiken, omdat ik een
  hekel heb aan knipperende cursors. (Deze patch wordt (of tenminste
  werd) vaak bijgewerkt voor nieuwe kernelreleases). Van de meeste
  nieuwe devicedrivers, die als laadbare modules worden ontwikkeld, is
  de frequentie van "niet-standaard" patches echter aanmerkelijk aan het
  afnemen.

  7.  Aanvullende packages

  Je linuxkernel heeft vele faciliteiten die niet in de kernelsource
  zelf zijn uitgelegd; deze faciliteiten worden kenmerkend door externe
  packages gebruikt. Een aantal van de meest gebruikelijke faciliteiten
  wordt hier opgesomd.

  7.1.  kbd

  De linux console heeft waarschijnlijk meer faciliteiten dan het
  toekomt.  Hiertussen bevindt zich de mogelijkheid om van lettertypen
  te verwisselen, je toetsenbord opnieuw in te delen, tussen video-modes
  te schakelen (in nieuwere kernels), enz. Het kbd package bestaat uit
  programma's die de gebruiker in staat stellen om dit allemaal te doen,
  plus nog vele lettertypen en toetsenbordindelingen voor bijna ieder
  toetsenbord, en het is vanaf dezelfde sites beschikbaar waar de
  kernelsource te vinden is.
  7.2.  util-linux

  Rik Faith (faith@cs.unc.edu) heeft een grote verzameling linux
  utility's bijeen gebracht, door een eigenaardig toeval, met de naam
  util-linux. Deze worden nu door Andries Brouwer (util-
  linux@math.uio.no) beheerd.  Beschikbaar via anonieme ftp vanaf
  sunsite.unc.edu in /pub/Linux/system/misc, het bevat programma's zoals
  setterm, rdev, en ctrlaltdel, die relevant zijn voor de kernel. Zoals
  Rik zegt, installeer het niet zonder erbij na te denken ; je hoeft
  niet alles dat zich in het package bevindt, te installeren, en het zou
  heel goed ernstige problemen kunnen veroorzaken als je dit wel doet.

  7.3.  hdparm

  Zoals met vele packages, was dit ooit een kernelpatch en ondersteunde
  programma's. De patches haalde het tot in de officiële kernel, en de
  programma's voor het optimaliseren en spelen met je harddisk worden
  afzonderlijk gedistribueerd.

  7.4.  gpm

  gpm staat voor `general purpose mouse.' Dit programma staat je toe om
  tussen virtuele consoles tekst te knippen en te plakken en wat andere
  dingen te doen met een grote diversiteit aan muistypes.

  8.  Een aantal valkuilen

  8.1.  make clean

  Als je nieuwe kernel echt vreemde dingen doet na een routine kernel-
  upgrade, bestaat de kans dan je vergat make clean uit te voeren
  voordat je de nieuwe kernel compileerde.  De symptomen kunnen van
  alles zijn, van je systeem dat ineens crasht, vreemde I/O problemen,
  te lage performance. Wees er zeker van dat je ook een make dep doet.

  8.2.  Zeer grote of langzame kernels

  Als je kernel een boel geheugen opslurpt, te groot is, en/of het
  compileren eeuwig duurt, ook al heb je een nieuwe Quadbazillium-
  III/4400 die eraan werkt, dan heb je waarschijnlijk erg veel onnodig
  spul (device drivers, bestandssystemen, enz) geconfigureerd. Als je
  het niet gebruikt, configureer het dan niet, want het neemt geheugen
  in beslag.  Het meest opvallende van kernel bload is het extreme in en
  uitswappen van geheugen naar de disk; als je disk een heleboel lawaai
  maakt en het niet één van die oude Fujitsu Eagles is, die klinken
  alsof er een straalvliegtuig landt als je je computer uitzet, kijk dan
  nog eens naar je kernelconfiguratie.

  Je kunt erachter komen hoeveel geheugen je kernel gebruikt door de
  totale hoeveelheid geheugen in je machine af te trekken van de
  hoeveeelheid van ``total mem'' in /proc/meminfo  of de uitvoer van het
  commando `free'.

  8.3.  De parallelle poort werkt niet/mijn printer werkt niet

  Configuratie-opties voor PC's zijn: Selecteer als eerste, onder de
  categorie `General Setup', `Parallel port support' en `PC-style
  hardware'. Selecteer dan onder `Character devices', `Parallel printer
  support'.

  En dan zijn er nog de namen. Linux 2.2 noemt de printerdevices anders
  dan in voorgaande releases.  Het komt hierop neer dat, als je onder je
  oude kernel een lp1 had, het onder je nieuwe kernel waarschijnlijk een
  lp0 is.  Gebruik `dmesg' of doorzoek de logs in /var/log om erachter
  te komen.

  8.4.  Kernel compileert niet


  Als het niet compileert, dan is het waarschijnlijk dat er een patch
  mislukte, of je source is op énén of andere manier verknoeid.  Het kan
  ook zijn dat je niet de juiste versie van gcc hebt, of deze kan ook
  verknoeid zijn (de include bestanden kunnen bijvoorbeeld fout zijn).
  Zorg ervoor dat de symbolische links, die Linux in de README
  beschrijft, juist zijn ingesteld.  In het algemeen geldt, dat als een
  standaardkernel niet compileert, er iets ernstig mis is met het
  systeem, en opnieuw installeren van bepaalde tools is waarschijnlijk
  noodzakelijk.

  In een aantal gevallen kan gcc door hardwareproblemen crashen.  De
  foutmelding zal iets zijn als ``xxx exited with signal 15'' en het zal
  er gewoonlijk zeer mysterieus uitzien. Ik zou dit waarschijnlijk niet
  ter sprake hebben gebracht, behalve dat het me een keer overkwam - Ik
  had wat slecht cache geheugen, en de compiler kon nu en dan
  willekeurig weigeren. Probeer als eerste gcc opnieuw te installeren
  als je problemen ervaart.  Je zou alleen achterdochtig moeten zijn,
  als je kernel goed compileert met externe cache uitgezet, een
  verminderde hoeveelheid RAM, enz.

  Het schijnt mensen te storen wanneer er wordt gesuggereerd, dat er
  problemen met hun hardware zijn. Ik verzin dit niet. Er is een FAQ
  voor -- het is te vinden bij http://www.bitwizard.nl/sig11/.

  8.5.  De nieuwe kernelversie lijkt niet te booten


  Je hebt LILO niet gedraaid of het is niet juist geconfigureerd.  Één
  ding dat me eens ``overkwam'', was een probleem in het
  configuratiebestand; het gaf aan `boot = /dev/hda1' in plaats van
  `boot = /dev/hda' (Dit kan in het begin echt hinderlijk zijn, maar
  zodra je een werkend configuratiebestand hebt, zou je het niet meer
  hoeven te wijzigen).

  8.6.  Je vergat LILO te draaien, of je systeem boot helemaal niet


  Oeps! Het beste wat je hier kunt doen is met een diskette of CDROM te
  booten en een andere opstartbare diskette aan te maken (zoals `make
  zdisk' zou doen).  Je zult moeten weten waar je root (/)
  bestandssysteem zich bevindt en van welk type het is (b.v. second
  extended, minix). In het voorbeeld hieronder zul je ook moeten weten
  op welk bestandssysteem je /usr/src/linux source-tree zich bevindt,
  het type, en waar het normaal gesproken wordt gemount.

  In het volgende voorbeeld, is / /dev/hda1, en het bestandssysteem met
  /usr/src/linux is /dev/hda3, normaal gesproken gemount onder /usr.
  Het zijn allebei second extended bestandssystemen. De werkende kernel
  image in /usr/src/linux/arch/i386/boot wordt bzImage genoemd.

  De bedoeling is, dat als er een functionerend bzImage is, het mogelijk
  is om dat voor de nieuwe diskette te gebruiken. Een ander alternatief,
  welke wel of niet beter kan werken, (dit hangt af van de speciale
  methode waarin je je systeem hebt verknoeid) wordt na het voorbeeld
  besproken.

  Boot om te beginnen vanaf een boot/root diskset of rescuedisk, en
  mount het bestandssysteem waarin zich de werkende kernel-image
  bevindt:




      mkdir /mnt
      mount -t ext2 /dev/hda3 /mnt



  Als mkdir je de melding geeft dat de directory al bestaat, negeer het
  dan gewoon.  cd nu naar de plaats waar de werkende kernel-image stond.
  Merk op dat

  /mnt + /usr/src/linux/arch/i386/boot - /usr = /mnt/src/linux/arch/i386/boot



  Plaats een geformatteerde disk in drive ``A:'' (niet je boot- of
  rootdisk!), dump de image naar de disk, en configureer het voor je
  root bestandssysteem:


      cd /mnt/src/linux/arch/i386/boot
      dd if=bzImage of=/dev/fd0
      rdev /dev/fd0 /dev/hda1



  cd naar / en unmount het normale /usr bestandssysteem:

      cd /
      umount /mnt



  Je zou je systeem nu zoals gewoonlijk vanaf deze diskette op moeten
  kunnen starten. Vergeet na het opstarten, lilo niet te draaien (of wat
  je ook verkeerd deed)!

  Zoals hierboven genoemd, is er nog een ander alternatief. Als je een
  werkende kernel-image in / hebt, (bijvoorbeeld /vmlinuz), kun je dat
  voor een bootdisk gebruiken.  Uitgaande van alle bovenstaande
  condities, en dat mijn kernel-image /vmlinuz is, maak je gewoon deze
  wijzigingen aan, in het voorbeeld hierboven: verander /dev/hda3 in
  /dev/hda1 (het / bestandssysteem), /mnt/src/linux in /mnt, en
  if=bzImage in if=vmlinuz. De opmerking die uitleg geeft hoe
  /mnt/src/linux kan worden afgeleid, kan worden genegeerd.

  LILO met grote drives gebruiken, (meer dan 1024 cylinders) kan
  problemen veroorzaken.  Zie de LILO mini-HOWTO of documentatie
  hierover voor hulp.

  8.7.  Het geeft de melding `warning: bdflush not running'


  Dit kan een ernstig probleem zijn. Beginnend met kernelrelease na 1.0
  (rond 20 Apr 1994), werd een programma met de naam `update'
  bijgewerkt, welke periodiek de buffers van het bestandssysteem
  opschoont.  Haal de sources van `bdflush' op (je zou het moeten kunnen
  vinden daar waar je je kernelsource vandaan hebt gehaald), en
  installeer het (je wilt je systeem waarschijnlijk onder de oude kernel
  draaien als je hiermee bezig bent). Het installeert zichzelf als
  `update' en na een reboot, zou de nieuwe kernel er niet langer
  problemen mee moeten hebben.

  8.8.  Ik krijg mijn IDE/ATAPI CD-ROM drive niet aan de praat

  Vreemd genoeg krijgen een heleboel mensen hun ATAPI drives niet
  werkend, waarschijnlijk omdat er een aantal dingen verkeerd kan gaan.

  Als je CD-ROM drive het enige apparaat op een bepaalde IDE interface
  is, moet het als ``master'' of ``slave'' zijn gejumperd.  Dit is
  vermoedelijk de meest voorkomende fout.

  Creative Labs heeft nu IDE-interfaces op hun geluidskaarten gezet. Dit
  leidt echter tot het interessante probleem dat terwijl een aantal
  mensen slechts één interface heeft , hebben velen twee IDE-interfaces
  op hun moederborden ingebouwd (meestal op IRQ15), dus het is een
  algemene gewoonte om van de soundblaster interface een derde IDE poort
  te maken (IRQ11, is me verteld).

  Dit veroorzaakt problemen met linux gezien versies 1.2.x geen derde
  IDE-interface ondersteunen (er is ondersteuning te beginnen ergens in
  1.3.x series maar dat is development, denk daaraan, en het doet geen
  auto-probe).  Om dit te omzeilen, heb je een paar keuzes.

  Als je al een tweede IDE-poort hebt, bestaat de kans dat je het niet
  gebruikt, of er zich nog geen twee devices op bevinden.  Haal de
  ATAPI-drive van de geluidskaart af en bevestig het aan de tweede
  interface. Je kunt de interface van de geluidskaart vervolgens de-
  activeren, wat je hoe dan ook een IRQ bespaart.

  Als je geen tweede interface hebt, jumper de interface van de
  geluidskaart (niet het geluidsdeel van de geluidskaart) dan als IRQ15,
  de tweede interface.  Het zou moeten werken.

  8.9.  Het geeft rare meldingen over `obsolete routing requests'


  Haal nieuwe versies op van het route programma en enige andere
  programma's die er zijn voor route manipulatie.
  /usr/include/linux/route.h  (dat eigenlijk een bestand in
  /usr/src/linux is), is gewijzigd.

  8.10.  Firewall werkt niet in 1.2.0

  Upgrade naar tenminste versie 1.2.1.

  8.11.  ``Not a compressed kernel Image file''

  Gebruik het bestand vmlinux die je in /usr/src/linux hebt aangemaakt,
  niet als je boot-image; het juiste bestand is
  [..]/arch/i386/boot/bzImage.

  8.12.  Problemen met console terminal na het upgraden tot 1.3.x

  Wijzig het woord dumb in linux in de console termcap entry in
  /etc/termcap. Het kan ook zijn dat je een terminfo entry moet maken.

  8.13.  Het lijkt erop dat ik dingen na de kernel-upgrade niet kan com­
  pileren

  De linux kernelsource bevat een aantal include bestanden (die met een
  .h eindigen), waarnaar wordt verwezen door de standaard include
  bestanden in /usr/include.  Er wordt als volgt naar verwezen (waar
  xyzzy.h iets in /usr/include/linux zou zijn):

      #include <linux/xyzzy.h>



  Normaal gesproken, is er een link met de naam linux in /usr/include
  naar de directory include/linux van je kernelsource
  (/usr/src/linux/include/linux op het systeem). Als deze link niet
  voorkomt, of naar de verkeerde plaats verwijst, zal het meeste
  helemaal niet worden gecompileerd.  Als je besloot de kernelsource te
  verwijderen, omdat het te veel ruimte op de disk in beslag nam, zal
  dit uiteraard een probleem zijn.  Een andere manier waarop het fout
  kan gaan is door bestandspermissies; als je root een umask heeft, die
  andere gebruikers niet toestaat, standaard de bestanden te zien, en je
  pakte de kernelsource uit met de p (preserve filemodes) optie, dan
  zullen die gebruikers ook niet in staat zijn om de C compiler te
  gebruiken. Alhoewel je het chmod commando zou kunnen gebruiken om dit
  te herstellen, is het waarschijnlijk makkelijker om de include
  bestanden opnieuw uit te pakken. Je kunt dit op dezelfde manier doen
  zoals je in het begin met de hele source deed, alleen met een
  aanvullend argument:


      blah# tar zxvpf linux.x.y.z.tar.gz linux/include


  Opmerking: ``make config'' zal de /usr/src/linux opnieuw aanmaken als
  het er niet is.

  8.14.  Verhogen van limieten

  De volgende paar voorbeeldcommando's kunnen handig zijn voor degenen
  die zich afvragen hoe ze bepaalde software-limieten kunnen verhogen
  die door de kernel worden opgelegd:

  echo 4096 > /proc/sys/kernel/file-max
  echo 12288 > /proc/sys/kernel/inode-max
  echo 300 400 500 > /proc/sys/vm/freepages



  9.  Opmerking voor upgrade naar versie 2.0.x, 2.2.x

  Kernel versies 2.0.x en 2.2.x introduceerde heel wat wijzigingen voor
  de kernel-installatie.  Het bestand Documentation/Changes in de 2.0.x
  source tree bevat informatie waarmee je bekend zou moeten zijn als je
  naar één van deze versies gaat upgraden.  Je zult zeer waarschijnlijk
  verscheidene packages moeten upgraden, zoals gcc, libc, en SysVInit,
  en misschien een aantal systeembestanden moeten wijzigen, dus wees
  hier op voorbereid. Echter, geen paniek.

  10.  Modules

  Laadbare kernelmodules kunnen geheugen besparen en de configuratie
  vergemakkelijken. De strekking van modules is gegroeid dat het
  bestandssystemen, ethernetkaartdrivers, tapedrivers, printer drivers,
  en meer bevat.

  10.1.  Installeren van de module-utility's

  De module utility's zijn beschikbaar vanwaar je je kernelsource
  vandaan hebt gehaald als modutils-x.y.z.tar.gz; kies het hoogste
  patchlevel x.y.z dat gelijk is of lager dan dat van je huidige kernel.
  Pak het uit met `tar zxvf modutils-x.y.z.tar.gz', cd naar de
  directory, het maakt (modutils-x.y.z) aan, bekijk de README, en voer
  de installatie-instructies ervan uit (die meestal erg eenvoudig zijn,
  zoals make install). Je zou nu de programma's insmod, rmmod, ksyms,
  lsmod, genksyms, modprobe, en depmod in /sbin moeten hebben.  Test de
  utility's met de ``hw'' voorbeelddriver in insmod, als je dat wilt;
  bekijk het bestand INSTALL in die subdirectory voor details.

  insmod voegt een module in, in de draaiende kernel. Modules hebben
  meestal een .o extensie; de voorbeelddriver die hierboven werd
  genoemd, heeft de naam drv_hello.o, dus om dit in te voegen, zou men
  intikken `insmod drv_hello.o'. Om te modules te zien die de kernel op
  dit moment gebruikt, gebruik je lsmod.  De uitvoer ziet er ongeveer zo
  uit:

      blah# lsmod
      Module:        #pages:  Used by:
      drv_hello          1



  `drv_hello' is de naam van de module, het gebruikt één pagina (4k) van
  het geheugen, en er zijn op dit moment geen andere kernelmodules
  afhankelijk van.  Om deze module te verwijderen, gebruik je `rmmod
  drv_hello'.  Merk op dat rmmod de naam van een module verlangt, geen
  bestandsnaam; je krijgt dit van de uitvoer van lsmod. De strekking van
  de andere utility's voor de modules staan in hun manual pages
  gedocumenteerd.

  10.2.  Met de kernel gedistribueerde modules

  Sinds versie 2.0.30, is bijna alles als een laadbare module
  beschikbaar.  Zorg er eerst voor dat je ze niet in de reguliere kernel
  configureert, om ze te gebruiken; dat wil zeggen, beantwoord 't niet
  met y tijdens `make config'.  Compileer een nieuwe kernel en reboot
  ermee. cd dan nogmaals naar /usr/src/linux, en doe een `make modules'.
  Hiermee worden alle modules gecompileerd die je niet in de
  kernelconfiguratie hebt gespecificeerd, en links ernaar in
  /usr/src/linux/modules geplaatst.  Je kunt ze direct vanuit die
  directory gebruiken of `make modules_install' uitvoeren, waarmee ze in
  /lib/modules/x.y.z worden geïnstalleerd, hierbij staat x.y.z voor de
  kernelrelease.

  Dit kan vooral handig zijn met bestandssystemen. Het kan zijn dat je
  het minix of msdos bestandssysteem niet vaak gebruikt.  Als ik
  bijvoorbeeld een msdos (huiver) diskette trof, zou ik insmod
  /usr/src/linux/modules/msdos.o, en dan rmmod msdos als ik klaar ben.
  Deze procedure bespaart gedurende de normale bewerking ongeveer 50k
  RAM in de kernel.  Een kleine aantekening voor het minix
  bestandssysteem: je zou het altijd direct in de kernel moeten
  configureren, voor gebruik in ``rescue'' disks.

  11.  Tips en trucs

  11.1.  Doorsturen van uitvoer van de make of patch commando's


  Als je logs van wat die `make' of `patch' commando's deden, zou willen
  hebben, kun je de uitvoer naar een bestand doorsturen. Zoek als eerste
  uit onder welke shell je draait: `grep root /etc/passwd' en zoek naar
  iets als `/bin/csh'.

  Als je sh of bash gebruikt, zal

      (commando) 2>&1 | tee (uitvoerbestand)


  een kopie van de uitvoer van (commando) in het bestand `(uitvoerbe­
  stand)' plaatsen.

  Gebruik voor csh of tcsh,

      (command) |& tee (uitvoerbestand)



  Voor rc (Opmerking: je gebruikt rc waarschijnlijk niet) is het


      (command) >[2=1] | tee (uitvoerbestand)



  11.2.  Voorwaardelijke kernel-installatie

  Naast het gebruiken van diskettes, zijn er nog verscheidene methoden
  om een nieuwe kernel uit te testen zonder de oude kernel aan te
  roeren. In tegenstelling tot andere Unix-soorten, heeft LILO de
  mogelijkheid om een kernel vanaf iedere plaats op de disk te booten.
  (als je een grote disk (500 MB of meer) hebt, lees dan alsjeblieft de
  LILO-documentatie door over hoe dit problemen kan veroorzaken).  Dus,
  als je iets vergelijkbaars als het volgende aan het einde van je LILO
  configuratiebestand toevoegt,

      image = /usr/src/linux/arch/i386/boot/bzImage
          label = new_kernel


  kun je ervoor kiezen een nieuwe gecompileerde kernel te draaien zonder
  dat je je oude /vmlinuz aanroert (na het draaien van lilo, natu­
  urlijk). De makkelijkste manier om LILO te vertellen dat het een
  nieuwe kernel moet booten is om de linker shift-toets tijdens het
  opstarten in te drukken, (als je LILO op het scherm ziet staan, en
  niets anders) waardoor je een prompt krijgt.  Op dit punt kun je
  `nieuwe_kernel' opgeven om de nieuwe kernel te booten.

  Als je verscheidene verschillende kernel source-trees tegelijkertijd
  op je systeem wilt behouden (dit kan heel veel diskruimte innemen;
  wees voorzichtig), is de meest gebruikelijke manier om ze
  /usr/src/linux-x.y.z te noemen, waar x.y.z voor de kernelversie staat.
  Je kunt een sourcetree dan met een symbolische link ``selecteren'';
  bijvoorbeeld, `ln -sf linux-1.2.2 /usr/src/linux' zou de 1.2.2 tree de
  huidige maken.  Zorg ervoor dat het laatste argument van ln geen echte
  directory is (oude symbolische links zijn prima), voordat je op deze
  manier een symbolische link maakt; het resultaat zal je namelijk
  anders niet hetgene geven wat je ervan zou verwachten.

  11.3.  Kernel updates

  Russell Nelson (nelson@crynwr.com) vat de wijzigingen in nieuwe
  kernelreleases samen.  Ze zijn beknopt, en je zou er misschien voor
  een upgrade naar willen kijken.  Ze zijn beschikbaar via anonieme ftp
  vanaf ftp.emlist.com in pub/kchanges of via de URL

      http://www.crynwr.com/kchanges



  12.  Andere relevante HOWTO's die nuttig kunnen zijn


  ·  Sound-HOWTO: geluidskaarten en utility's

  ·  SCSI-HOWTO: alles over SCSI-controllers en -devices

  ·  NET-2-HOWTO: netwerk

  ·  PPP-HOWTO: PPP-netwerken in het bijzonder

  ·  PCMCIA-HOWTO: over de drivers voor je notebook

  ·  ELF-HOWTO: ELF: wat het is, het converteren..

  ·  Hardware-HOWTO: overzicht van ondersteunde hardware

  ·  Module mini-HOWTO: meer over kernelmodules

  ·  Kerneld mini-HOWTO: over kerneld

  ·  BogoMips mini-HOWTO: voor 't geval je 't je af mocht vragen

  13.  Diversen

  13.1.  Auteur


  De auteur en beheerder van de Linux Kernel-HOWTO is Brian Ward
  (bri@cs.uchicago.edu). Stuur me alsjeblieft je opmerkingen,
  aanvullingen, correcties (Correcties zijn voor mij in het bijzonder
  het belangrijkst).

  Je kunt een kijkje nemen op mijn `home page' op één van deze URL's:

      http://www.math.psu.edu/bri/
      http://blah.math.tu-graz.ac.at/~bri/



  Ook al probeer ik zo attent mogelijk te zijn met mail, denk er
  alsjeblieft aan dat ik er iedere dag heel veel van krijg, dus het kan
  even duren voor ik je antwoord.  Vooral als je me mailt met een vraag,
  probeer dan alsjeblieft extra je best te doen in je bericht duidelijk
  en gedetailleerd te zijn.  Als je me schrijft over niet werkende
  hardware (of iets dergelijks) moet ik weten wat je
  hardwareconfiguratie is.  Als je een fout rapporteert, zeg dan niet
  slechts ``Ik heb dit geprobeerd, maar het gaf een foutmelding;'' Ik
  moet weten wat de foutmelding was.  Ik zou ook willen weten welke
  versie van de kernel, gcc, en libc je gebruikt.  Als je me slechts
  vertelt dat je één of andere versie van een bepaalde distributie
  gebruikt, zal me dat niet veel zeggen.  Het maakt me niet uit als je
  eenvoudige vragen stelt; denk eraan, als je niets vraagt, kun je ook
  nooit een antwoord krijgen!  Ik zou graag iedereen willen bedanken die
  me feedback heeft gegeven.

  Als je vraag niets met de kernel te maken heeft, of in een taal staat
  die ik niet begrijp, kan het zijn dat ik niet antwoord.


  Als je me een mail hebt gestuurd en binnen redelijke tijd (drie weken
  of meer) geen antwoord hebt gekregen, dan bestaat de kans dat ik je
  bericht per ongeluk heb verwijderd of iets van die strekking (sorry).
  Probeer het alsjeblieft opnieuw.

  Ik krijg erg veel mail over zaken die eigenlijk te maken hebben met
  hardware of hardwareproblemen.  Dat is prima, maar probeer er
  alsjeblieft aan te denken dat ik niet bekend ben met alle in de wereld
  te krijgen hardware.  Ik gebruik AMD processors, Adaptec en Sybios
  SCSI-controllers, en IBM SCSI-disks.

  Versie -0.1 werd geschreven op 3 oktober 1994. Dit document is
  beschikbaar in SGML, PostScript, TeX, roff, en plain-text formaten.

  13.2.  Te doen

  De ``Tips en trucs'' sectie is wat klein. Ik hoop het uit te kunnen
  breiden door suggesties van anderen. Zo ook ``Aanvullende packages.''
  Meer debugging/crash herstel info nodig.




  13.3.  Contributies

  Een klein deel van Linus' README (kernelhacking opties) is inbegrepen.
  (Bedankt, Linus!)

  uc@brian.lunetix.de (Ulrich Callmeier): patch -s en xargs.

  quinlan@yggdrasil.com (Daniel Quinlan): correcties en aanvullingen in
  vele secties.

  nat@nat@nataa.fr.eu.org (Nat Makarevitch): mrproper, tar -p, vele
  andere zaken

  boldt@math.ucsb.edu (Axel Boldt): verzamelde beschrijvingen van
  kernelconfiguratie-opties op het net; voorzag me vervolgens in een
  lijst

  lembark@wrkhors.psyber.com (Steve Lembark): multiple boot suggestie

  kbriggs@earwax.pd.uwa.edu.au (Keith Briggs): een aantal correcties en
  suggesties

  rmcguire@freenet.columbus.oh.us (Ryan McGuire): makeables aanvullingen

  dumas@excalibur.ibp.fr (Eric Dumas): Franse vertaling

  simazaki@ab11.yamanashi.ac.jp (Yasutada Shimazaki): Japanse vertaling

  jjamor@lml.ls.fi.upm.es (Juan Jose Amor Iglesias): Spaanse vertaling

  mva@sbbs.se (Martin Wahlen): Zweedse vertaling

  jzp1218@stud.u-szeged.hu (Zoltan Vamosi): Hongaarse vertaling

  bart@mat.uni.torun.pl (Bartosz Maruszewski): Poolse vertaling

  donahue@tiber.nist.gov (Michael J Donahue): typos, winnaar van de
  ``sliced bread competition''

  rms@gnu.ai.mit.edu (Richard Stallman): ``vrije'' documentatie
  concept/distributie notitie

  dak@Pool.Informatik.RWTH-Aachen.DE (David Kastrup): iets over NFS

  esr@snark.thyrsus.com (Eric Raymond): diverse juweeltjes

  De mensen die me mail zonden met vragen en problemen waren ook zeer
  behulpzaam.

  13.4.  Copyright-melding, Licentie en al dat soort zaken

  Copyright © Brian Ward, 1994-1999.

  Het is toegestaan kopieën van deze handleiding te distribueren, op
  voorwaarde dat de copyright-melding en deze permissie-melding op alle
  kopieën behouden blijft.

  Het is toegestaan gewijzigde versies van deze handleiding te kopieëren
  en te distribueren onder de condities voor letterlijk kopieëren, op
  voorwaarde dat het afgeleide werk onder de voorwaarden van een
  permissie-melding identiek is aan deze vermelding.  Vertalingen vallen
  onder de categorie ``gewijzigde versies.''

  Garantie: Geen.


  Aanbevelingen: Commerciële herdistributie is toegestaan en wordt
  aangemoedigd; het wordt echter sterk aangeraden dat de herdistributeur
  contact opneemt met de auteur voor de herdistributie, in het belang
  van zaken up-to-date te houden (je zou me een kopie van hetgeen je aan
  het maken bent toe kunnen sturen terwijl je er mee bezig bent).
  Vertalers worden ook geadviseerd om contact op te nemen met de auteur
  voor het vertalen.  De afgedrukte versie ziet er mooier uit. Recycle.

  14.  Andere formaten van dit document

  Deze sectie is geschreven door Al Dev (op de site
  <http://www.aldev.8m.com> mirrors bij <http://aldev.webjump.com>,
  angelfire <http://www.angelfire.com/country/aldev0>, geocities
  <http://www.geocities.com/alavoor/index.html>, virtualave
  <http://aldev0.virtualave.net>, 50megs <http://aldev0.50megs.com>,
  theglobe <http://members.theglobe.com/aldev1/index.html>, NBCi
  <http://members.nbci.com/alavoor>, Terrashare
  <http://aldev.terrashare.com>, Fortunecity
  <http://members.fortunecity.com/aldev>, Freewebsites
  <http://aldev.freewebsites.com>, Tripod
  <http://members.tripod.lycos.com/aldev>, Spree
  <http://members.spree.com/technology/aldev>, Escalix
  <http://www.escalix.com/freepage/aldev>, Httpcity
  <http://www.httpcity.com/aldev/index.html>, Freeservers
  <http://aldev.freeservers.com> )


  Dit document is in 12 verschillende formaten geschreven, te weten -
  DVI, Postscript, Latex, Adobe Acrobat PDF, LyX, GNU-info, HTML,
  RTF(Rich Text Format), Plain-text, Unix man pages, een enkel HTML
  bestand en SGML.

  ·  Je kunt dit HOWTO document als een enkele tarball ophalen in HTML,
     DVI, Postscript of SGML formaten vanaf -
     <ftp://sunsite.unc.edu/pub/Linux/docs/HOWTO/other-formats/> en
     <http://www.linuxdoc.org/docs.html#howto>

  ·  Het gewone tekstformaat is te vinden in:
     <ftp://sunsite.unc.edu/pub/Linux/docs/HOWTO> en
     <http://www.linuxdoc.org/docs.html#howto>

  ·  Het enkele HTML bestandsformaat is te vinden in:
     <http://www.linuxdoc.org/docs.html#howto>

  ·  Vertalingen naar andere talen zoals Frans, Duits, Spaans, Chinees,
     Japanees zijn te vinden in
     <ftp://sunsite.unc.edu/pub/Linux/docs/HOWTO> en
     <http://www.linuxdoc.org/docs.html#howto> Elke hulp om naar andere
     talen te vertalen is welkom.

     Het document is geschreven met een tool genaamd "SGML-Tools" wat
     kan worden opgehaald vanaf <http://www.sgmltools.org> Voor het
     compileren van de source gebruik je de volgende opdrachten

  ·  sgml2html Kernel-HOWTO.sgml     (voor het genereren van het html
     bestand)

  ·  sgml2rtf  Kernel-HOWTO.sgml     (voor het genereren van het RTF
     bestand)

  ·  sgml2latex Kernel-HOWTO.sgml    (voor het genereren van het latex
     bestand)

  LaTeX documenten kunnen naar PDF bestand worden geconverteerd door
  eenvoudigweg Postscript uitvoer te produceren met behulp van
  sgml2latex ( en dvips) en de uitvoer door als volgt de Acrobat distill
  ( <http://www.adobe.com>) opdracht uit te voeren:

  ______________________________________________________________________
  bash$ man sgml2latex
  bash$ sgml2latex filename.sgml
  bash$ man dvips
  bash$ dvips -o filename.ps filename.dvi
  bash$ distill filename.ps
  bash$ man ghostscript
  bash$ man ps2pdf
  bash$ ps2pdf input.ps output.pdf
  bash$ acroread output.pdf &
  ______________________________________________________________________


  Of je kunt gebruik maken van de Ghostscript opdracht ps2pdf.  ps2pdf
  is een work-alike voor bijna alle functionaliteit van Adobe's Acrobat
  Distiller product: het converteert PostScript bestanden naar Portable
  Document Format (PDF) bestanden.  ps2pdf is geïmplementeerd als een
  zeer klein opdrachtscript (batch file) dat Ghostscript aanroept, waar­
  bij het een speciaal "output device" genaamd pdfwrite selecteert.
  Voor gebruik van ps2pdf moest het pdfwrite device zijn opgenomen in de
  makefile wanneer Ghostscript werd gecompileerd; zie de documentatie
  over het bouwen van Ghostscript voor details.

  Dit howto document is te vinden op:

  ·  <http://sunsite.unc.edu/LDP/HOWTO/Kernel-HOWTO.html>

  Dit document is ook te vinden op de volgende mirrorsites:

  ·  <http://www.caldera.com/LDP/HOWTO/Kernel-HOWTO.html>

  ·  <http://www.WGS.com/LDP/HOWTO/Kernel-HOWTO.html>

  ·  <http://www.cc.gatech.edu/linux/LDP/HOWTO/Kernel-HOWTO.html>

  ·  <http://www.redhat.com/linux-info/ldp/HOWTO/Kernel-HOWTO.html>

  ·  Andere mirrorsites in je buurt (netwerk-adres-wijsheid) zijn te
     vinden op <http://sunsite.unc.edu/LDP/hmirrors.html> selecteer een
     site en ga naar de directory /LDP/HOWTO/Kernel-HOWTO.html


  Om het document te bekijken in dvi formaat, gebruik je het programma
  xdvi.  Het programma xdvi is onder RedHat Linux te vinden in het
  tetex-xdvi*.rpm package welke kan worden gelokaliseerd via het menu
  ControlPanel | Applications | Publishing | TeX .  Geef de volgende
  opdracht om het dvi document te lezen


               xdvi -geometry 80x90 howto.dvi
               man xdvi




  En vergroot/verklein het venster met de muis.  Gebruik om te navigeren
  de Pijltjestoetsen, Page Up, Page Down toetsen, tevens kun je gebruik
  maken van de lettertoetsen naar boven, naar beneden, centreren, vol­
  gende pagina, vorige pagina, enz.  Druk de 'x' toets in om het expert
  menu uit te zetten.

  Met het programma 'gv' (ghostview) of 'ghostscript' kun je het
  postscript bestand lezen. Onder RedHat is het ghostscript programma te
  vinden in het ghostscript*rpm package en het programma gv in het
  gv*rpm package wat te vinden is via het menu ControlPanel |
  Applications | Graphics.  Het programma gv is veel
  gebruikersvriendelijker dan ghostscript.  Ghostscript en gv zijn ook
  beschikbaar voor andere platformen, zoals OS/2, Windows 95 en NT. Je
  kunt dit document zelfs onder deze platformen bekijken.


  ·  Ghostscript voor Windows 95, OS/2, en voor alle andere
     besturingssystemen is op te halen vanaf
     <http://www.cs.wisc.edu/~ghost>

  Geef de opdracht


                       gv howto.ps
                       ghostscript howto.ps




  om het postscript document te kunnen lezen.

  Met Netscape Navigator, Microsoft Internet explorer, Redhat Baron Web
  browser of een van de andere 10 webbrowsers kun je het document in
  HTML formaat lezen.

  De uitvoer van LyX, de latex uitvoer, kun je lezen met LyX, een X-
  Window frontend naar latex.